Piła tarczowa kontra tarcza korundowa. Efektywne i czyste cięcie elementów stalowych

Cięcie stali piłą tarczową to technologia mało jeszcze rozpowszechniona w Polsce. Do tego typu operacji używa się głównie szlifierek kątowych z tarczami korundowymi do cięcia. Aby przekonać się o zaletach cięcia stali piłą tarczową, postanowiliśmy porównać je z tradycyjną technologią.

W tym celu wykorzystaliśmy pilarkę do metalu Milwaukee MCS 65 o mocy nominalnej 1500 watów i obrotach 4000 min-1 (obecnie użyty przez nas model został zastąpiony przez MCS 66). Urządzenie to ma osłonę tarczy ze zintegrowanym pojemnikiem na wióry, który łatwo można zdemontować w celu ich usunięcia, a także wygodny uchwyt główny typu „D” z okładziną Soft grip,

szeroką rękojeść dodatkową, wygodną regulację głębokości cięcia. Wykorzystaliśmy w niej piłę tarczową o średnicy 203 mm z 42 zębami z węglików spiekanych, która umożliwia cięcie metali o grubości powyżej 2,5 mm. Do porównania użyliśmy starszego modelu szlifierki kątowej Milwaukee AGV 16-125 QXC o porównywalnej mocy 1520 watów i cienkiej tarczy do cięcia stali o średnicy 125 mm.

Urządzenie to jest wyposażone w elektroniczny układ stabilizacji obrotów w celu zwiększenia efektywności cięcia. Cięliśmy tymi maszynami kątownik stalowy 36 x 36 mm o grubości 4 mm. Wykonaliśmy po 10 prób cięcia. Średni czas uzyskany piłą tarczową wyniósł 2,95 s., natomiast szlifierką kątową – 10,65 s. Podczas cięcia tarczą korundową dochodziło do dużego iskrzenia i zapylenia pomieszczenia, zaś w przypadku piły środowisko pracy pozostawało czyste, nie iskrzyła ona w czasie cięcia, a opiłki były odprowadzane do pojemnika. Można je było po zakończeniu cięcia bezproblemowo usunąć.

Jak widać, cięcie piłą tarczową w przypadku kątownika 36 x 36 x 4 mm jest ok. 3,6 razy szybsze. Ważną jego zaletą jest zachowanie czystego środowiska pracy i uzyskanie czystych krawędzi po przecięciu, które nie muszą być dalej obrabiane. W przypadku cięcia tarczą korundową wystąpiły przypalenia oraz powstały zadziory, które trzeba usunąć w następnej operacji obróbczej.

Według naszych obliczeń technologia cięcia elementów stalowych pilarkami do metalu jest co najmniej 3 razy tańsza. Można to obliczyć na przykładzie kątownika 51 x 51 mm o grubości ok. 2 mm. Piłą tarczową przetniemy taki element ok. 400 razy, zaś tarczą korundową 125 mm do ośmiu razy. W obliczeniach wzięliśmy też pod uwagę fakt, że piłę możemy co najmniej trzy razy naostrzyć, gdyż nie jest ona narzędziem jednorazowym jak tarcza korundowa.

Warto tu nadmienić, że niektórych masywnych elementów stalowych nie jesteśmy w stanie przeciąć żadną tarczą korundową i musimy tutaj użyć przecinarki plazmowej, która znacznie deformuje i nadpala obrabiany element, a ponadto jest dość droga.

Przykładem takiego elementu stalowego jest element o grubości 18 mm i długości 230 mm, który w redakcyjnym warsztacie służy nam do testów wiertarek magnetycznych. Okazało się, że do jego przecinania doskonale nadaje się pilarka do metalu i z odpowiednią tarczą. Pokazały to nasze testy ręcznej pilarki do metalu Milwaukee MCS 66 o mocy 1800 W i obrotach 4000/min z tarczą o średnicy 203 mm. Maszynie tej operacja przecięcia tak masywnego i grubego elementu stalowego zajęła jedynie 25 s.