Najwyższe budowle świata (cz. X) Burdż Chalifa

Najwyższe budowle zawsze są wielką atrakcją, symbolem czasów obecnych, ikoną państw lub metropolii, w których powstały, tak jak Burdż Chalifa.

 

Burdż Chalifa

„Burdż Chailfa”, tłumacząc z arabskiego, znaczy wieża Chalify; nazwa stosowana przed otwarciem: „Burdż Dubaj”, czyli „Wieża Dubaju”. Znajduje się w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Budowa rozpoczęta 21 września 2004 r., zakończona 16 sierpnia 2009 roku. Wysokość budowli: 828 m. Posiada 163 piętra użytkowe. Koszt budowy 1,6 mld $ USA. Jak na razie, bije wszelkie rekordy, bo jest najwyższą lądową konstrukcją budowlaną, jaką kiedykolwiek zbudowano (tytuł odebrała masztowi radiowemu zbudowanemu w Polsce, w Konstancinie, który z resztą zawalił się 8 sierpnia 1991

r.). Jest najwyższą budowlą wolno stojącą (tytuł odebrała CN Tower z Toronto). Jest najwyższym wieżowcem na świecie, ten tytuł odebrała budowli Taipei. Ma najwyższy na świecie taras widokowy położony na 124 piętrze, a na piętrze 158 i 76 znajdują się najwyżej na świecie usytuowane meczety i basen. W wyniku problemów spowodowanych bankructwem firmy odpowiedzialnej za elewację była długo największym betonowym szkieletem budynku (wyższym niż Ryugyong Hotel w Korei Północnej, który ma 105 pięter i utrzymał ten tytuł do 2006 roku). A ponadto Budż Chaifa ma też światowy rekord pompowania mieszanki betonowej: 606 metrów!

Początkowo Burdż Chalifa miał mieć wysokość 560 m i wykorzystywał projekt nigdy nie wybudowanej wieży Grollo Tower w Melbourne w Australii. Niedługo potem firma Skidmore, Owings and Merrill nadała mu obecny kształt i wygląd, podnosząc wysokość do 650, a później do 705 metrów. Główny architekt, Adrian Smith, uznał jednak, że górne partie budynku nie wyglądają wystarczająco okazale i postanowił jeszcze zwiększyć wysokość konstrukcji, by nadać wieżowcowi smuklejszy wygląd. Szczytowe partie budynku, od piętra 154 wzwyż, zbudowano zatem tylko z lekkiej stalowej konstrukcji, zamiast żelbetonowego szkieletu jak piętra niższe. Inwestor, firma Emaar, uważała, że w ten sposób szczyt wieży będzie mógł być jeszcze bardziej podwyższony, by pobić ewentualnych konkurentów do tytułu „najwyższego budynku świata”. 17 stycznia 2009 roku wieżowiec osiągnął docelową wysokość 828,0 m. Ogólny wygląd i plan wieży nawiązuje do kwiatu pustyni oraz architektury islamu. Wieżowiec składa się z centralnego rdzenia oraz trzech ramion – im wyżej, tym bardziej poszczególne ramiona są coraz mniejsze, co nadaje mu smukłości i niezbędnej aerodynamiki. Na samym szczycie centralny rdzeń przechodzi w iglicę wieńczącą ową budowlę. Najniższe piętra wieży przeznaczono na hotel.

Burdż Chalifa jest też centralnym punktem ogromnej inwestycji, zajmującej dwa kilometry kwadratowe, która obejmuje kilkanaście hoteli, w tym 306-metrowy Burj Khalifa Lake Hotel i 192-metrowy Burj Dubai Mall Hotel, 6 akrów parków, kilkadziesiąt wieżowców mieszkalnych oraz jezioro o powierzchni 12 hektarów wraz z wyspą i parkiem. Koszt budowy całej inwestycji wyniesie, bagatela, 20 mld dolarów USA. 4 stycznia 2010 roku budynek Budż Chaifa został oficjalnie otwarty.