Technologie produkcji narzędzi ściernych Saint-Gobain HPM Polska (część II). Produkcja ściernic spojonych w fabryce Saint-Gobain w Kole
Fabryka w Kole to zakład o ponad 50-letniej tradycji wchodzący w skład grupy Saint-Gobain będącej jednym z największych na świecie producentów narzędzi ściernych. W poprzednim numerze opisaliśmy proces produkcji tarcz do cięcia i szlifowania, w drugim artykule naszego cyklu opowiemy o narzędziach ściernych spojonych.
Historia fabryki w Kole rozpoczęła się w 1962 r., kiedy powstała państwowa Fabryka Materiałów i Wyrobów Ściernych KORUND. Władze PRL-u zakupiły wówczas technologię od amerykańskiej firmy NORTON. Historia zatoczyła koło, kiedy w 1990 r. Grupa Saint-Gobain przejęła firmę NORTON, a 9 lat później kolski Korund również stał się częścią Grupy.
Fabryka Saint-Gobain produkuje w Kole dwa główne rodzaje narzędzi spojonych. Są to ściernice ze spoiwem organicznym przeznaczone głównie do zdzierania i przecinania (odlewnie, stalownie, huty), oraz ściernice ze spoiwem ceramicznym, które znajdują zastosowanie w szlifowaniu precyzyjnym w wielu gałęziach przemysłu (obróbka stali, szkła, gumy, metali nieżelaznych). Narzędzia ścierne spojone Norton produkowane są zgodnie z normami EN12413, OSA oraz FEPA i w zależności od zastosowania i oczekiwań klienta mogą mieć różne kształty (m. in. garnkowy, talerzowy, doniczkowy, osełki, segmenty) oraz zarysy o konkretnym profilu.
Głównymi składnikami narzędzi ściernych są: ziarno ścierne, spoiwo oraz dodatki, np. środki porotwórcze. Ziarna ścierne połączone są ze sobą mostkami spoiwa, którego ilość decyduje o twardości ściernicy. Rodzaj użytego ziarna wpływa natomiast na wydajności ściernicy. Możemy wyróżnić ich trzy główne typy: ziarna ścierne ceramiczne (SG, NQ), elektrokorundy konwencjonalne (38A, 25A) oraz węgliki krzemu (37C, 39C).
Zarówno spoiwa, ziarna, jak i pozostałe elementy ściernicy, zanim zostaną wykorzystane w procesie produkcyjnym, dokładnie sprawdzane są w fabrycznym laboratorium. Dopiero po kontroli jakości wszystkie surowce mogą trafić na halę produkcyjną. Każdy produkt posiada szczegółową specyfikację techniczną zawierającą m.in. dokładną liczbę poszczególnych składników, których połączenie następuje w specjalnych mieszalnikach. W kolejnym etapie ściernica jest prasowana w specjalnych formach nadających jej kształt pod naciskiem od 500 do nawet 3000 t. Uformowana w ten sposób ściernica od 5 do 12 godz. spędza w suszarce w temperaturze 50°C. Jest to przygotowanie do wypalenia. Po osuszeniu trafia na specjalną platformę wózkową, na której przez około sześciu dni będzie się przemieszczać przez jeden z dwóch pieców tunelowych, w którym poddawana będzie oddziaływaniu różnych temperatur przez ściśle określony czas.
W każdym piecu możemy wyróżnić trzy główne strefy: nagrzewania, wypalania i studzenia. Po ostatniej fazie, gdy ściernica opuszcza piec, ma temperaturę ok. 100°C, zatem przez kolejne 12 godz. schładza się w temperaturze otoczenia. Po schłodzeniu obrabiarki numeryczne nadają ściernicy ostateczny kształt, zarys i przeprowadzana jest kontrola wyrobów gotowych: wyważenia ściernicy, kontrola na rozrywarce oraz test przepływu fali dźwiękowej w celu wykrycia ewentualnych mikropęknięć. Finalny produkt jest znakowany. Poza oznaczeniami kształtu, wymiarami i charakterystyką produktu na każdej ściernicy wyprodukowanej w zakładach Saint-Gobain HPM w Kole znajdują się symbole „oSa” – Organizacji na Rzecz Bezpieczeństwa Produktów Ściernych oraz EN 12413 – norma, zgodnie z którą ściernica została wyprodukowana, oraz dopuszczalne obroty.
Za sukcesem narzędzi ściernych spojonych Saint-Gobain HPM stoją zarówno wysoka jakość, jak i nowe technologie, które Saint-Gobain systematycznie wprowadza na rynek. Ich przykładem jest chociażby spoiwo VITRIUM