Zastosowania oscylacyjnych elektronarzędzi wielofunkcyjnych (część II)

Oscylacyjne narzędzia wielofunkcyjne są jeszcze mało doceniane na rynku polskim, pomimo że możliwości ich zastosowań są ogromne. W drugim artykule naszego cyklu opowiemy o zastosowaiach tarcz i brzeszczotów segmentowych, korzystając z przykładów narzędzi firmy Bosch.

 

 

Brzeszczoty segmentowe i tarcze, stosowane w oscylacyjnych elektronarzędziach wielofunkcyjnych, można podzielić na nożowe i zębate oraz mające ostrza z nasypu diamentowego lub węglikowego. W niniejszym artykule zajmiemy się wyłącznie brzeszczotami segmentowymi i tarczami, których część roboczą stanowi stalowe uzębienie. Ogólnie można

powiedzieć, że ze względu na swoją geometrię narzędzia te służą do wykonywania dłuższych cięć prostych (fot. 1.) za pomocą oscylacyjnych elektronarzędzi wielofunkcyjnych, jak też do docinania (skracania) niewielkich elementów (fot. 2.) oraz do niektórych rodzajów cięcia wgłębnego, np. wycinania kołków czy gwoździ łączących płyty meblowe lub drewniane (fot. 3.). Przez określenie „dłuższych cięć” rozumiemy mających maksymalną długość wynoszącą 80 cm. Oczywiście, tymi narzędziami można ciąć na większych odcinkach, ale – naszym zdaniem – nie ma to żadnego sensu z punktu widzenia ekonomii i wygody pracy. Lepiej do tego użyć wyrzynarki, piły szablastej czy pilarki tarczowej. Należy pamiętać, że oscylacyjne elektronarzędzia wielofunkcyjne mają niewielką moc i przeznaczone są do wykonywania „drobnych” i dokładnych operacji.
Tarcze i brzeszczoty segmentowe mają uzębienie drobne (o odstępie wynoszącym do 1,2 do 1,7 mm), gdyż umożliwia ono cięcie elementów o niewielkiej grubości. Rozróżnia się uzębienie wykonane ze stali szybkotnącej (HSS) z pokryciem TiN (azotkiem tytanu, fot. 4.) i bez pokrycia (fot. 5.), które stosuje się w narzędziach typu bimetalicznego (BIM), oraz ze stali narzędziowej (HCS), które mają brzeszczoty jednolite materiałowo (tzw. typu HCS, fot. 6.). Jak wiadomo, uzębienie HSS jest twardsze od uzębienia HCS i odporniejsze na zużycie, a więc posiadające je brzeszczoty przeznaczone są do cięcia materiałów twardych, takich jak drewno twarde (też miękkie, co jest logiczne), płyty wiórowe laminowane (fot. 7. i 8.), metale nieżelazne (aluminium), itp. Wzmocnione TiN uzębienie HSS przeznaczone jest do obróbki jeszcze twardszych materiałów lub abrazyjnych, np. drewna z gwoździami, zaschłego kitu okiennego (fot. 9.), płyt gipsowo kartonowych (fot. 10.) i pilśniowych spajanych cementem, żywic epoksydowych (fot. 11.), tworzyw sztucznych wzmacnianych włóknem szklanym (fot. 12.), blachy stalowej o grubości do 1 mm (fot. 13.) itp. Wspomniane uzębienie HCS służy jedynie do cięcia drewna litego (fot. 14.), miękkich tworzyw sztucznych, np. PCW (fot. 15.).
Ze względu na formę korpusów można wyróżnić narzędzia płaskie, jak i wygięte. Narzędziami płaskimi nie można ciąć bezpośrednio przy ścianach czy np. równo z podłogą, bo uniemożliwia to mocowanie w oscylacyjnych elektronarzędziach wielofunkcyjnych. Natomiast tarczami i brzeszczotami wygiętymi jest to możliwe, gdyż mocowanie to jest schowane w ich korpusie (fot. 16.).
Jeśli chodzi prace, w których wykorzystuje się brzeszczoty segmentowe i tarcze, to należy tu wymienić prace parkieciarskie (fot. 17.) i tzw. adaptacyjne (wykonanie zabudowy czy wystroju wnętrz), remontowe, renowacyjne (odnowienie okien, drzwi i mebli), serwisowe (naprawa różnego typu urządzeń, w tym AGD) i instalacyjne (głównie hydrauliczne), wykonanie zabudowy suchej, naprawy blacharskie aut i budowa łodzi oraz statków. Oczywiście, podana lista rodzajów prac jest niepełna, bo trudno podać wszystkie możliwe ich kategorie ze względu na potencjał roboczy omawianych narzędzi. W następnym odcinku naszego cyklu omówimy brzesczoty do cięcia wgłębnego.

 

1

 

2

 

3

 

4

 

5