W Polsce często do wiercenia w cienkich materiałach, takich jak blachy stalowe czy wykonane z metali nieżelaznych używa się zwykłych wierteł spiralnych. Jednakże, naszym zdaniem, lepiej do tego użyć specjalnych narzędzi, jakimi są wiertła stopniowe i rozwiertaki.

Jednym z najważniejszych parametrów wierteł jest ich kąt wierzchołkowy, wyznacza on bowiem długość krawędzi skrawających. Zatem im mniejszy ten kąt, tym większa długość krawędzi skrawających wiertła, i odwrotnie. Do wiercenia głębokich otworów w stalach korzystny jest mały kąt wierzchołkowy, zaś w przypadku cienkich blach – duży, gdyż wtedy łysinki wiertła szybciej wchodzą do pracy i

poprawiają prowadzenie osiowe wiertła. Stąd do blachy powinny być wykorzystywane właśnie wiertła o dużym kącie wierzchołkowym. W wielu wypadkach otwory wykonywane takimi wiertłami muszą być wykańczane w oddzielnej operacji np. w celu usunięcia zadziorów i fazowania krawędzi. Dlatego lepiej do wiercenia w blachach stosować wiertła stopniowe i rozwiertaki, gdyż narzędzia te pozwalają wykonać otwór w jednej operacji.

Wiertła stopniowe i rozwiertaki mają specjalną geometrię. Ich dolne ostrze służy do wywiercenia otworu i w zasadzie jego wysokość wyznacza grubość blachy, do obróbki jakiej są przeznaczone (tzn. materiał ten musi mieć grubość mniejszą niż wysokość tego ostrza). Jest ono tak skonstruowane, że podczas wiercenia szybko do pracy wchodzą dwa symetrycznie rozmieszczone boczne ostrza (odpowiadające łysinkom w tradycyjnym wiertle krętym do metalu), są one głównymi krawędziami skrawającymi tych narzędzi. Stąd zasadą działania wiertła stopniowe i rozwiertaki bardziej przypominają frezy niż klasyczne wiertła. Warto tu zwrócić uwagę, że po przewierceniu tymi narzędziami blachy na wylot pracują wyłącznie ich boczne ostrza. Dzięki temu krawędzie otworu są odpowiednio obrobione oraz sfazowane i dlatego nie wymagają dalszej obróbki.

Gdy przyjrzymy się budowie opisywanych, łatwo zauważyć, że ich główny kształt jest stożkowy. Wiertła stopniowe mają wyraźnie wyfrezowane średnice otworów (tzw. stopnie), które można nimi wykonać, a także cyfrowe oznaczenia ich wielkości. Dlatego przypominają one szereg połączonych metalowych krążków, ustawionych osiowo od najmniejszego do największego, czyli tworzących coś, co można określić jako stożkową piramidę. Dzięki temu bez trasowania możemy wykonać nimi otwór o żądanej średnicy. Natomiast rozwiertaki nie mają stopni, a więc jeśli chcemy nimi wywiercić otwór o określonej średnicy, to powinien być on wytrasowany na obrabiane blasze. Dlatego wiertła stopniowe są wygodniejsze w stosowaniu.

Warto zwrócić uwagę, że wiertła stopniowe i rozwiertaki mają specjalne dwa rowki umożliwiające szybkie odprowadzanie wiórów. Rowki te są proste w przypadku rozwiertaków lub proste albo spiralne w wypadku wierteł stopniowych (w zależności od wykonania). Są one wykonane ze stali HSS, niektóre ich wersje pokryto azotkiem tytanu (tzw. pokrycie TiN) w celu zmniejszenia tarcia w strefie skrawania, zwiększenia trwałości ostrzy oraz szybszego odprowadzania ciepła. Rozwiertaki wykonuje się też ze stali HSS. Opisywane narzędzia są przeznaczone do obróbki blach stalowych oraz wykonanych z metali nieżelaznych.