Wiertnice diamentowe są niezastąpione w wierceniu dokładnych, przelotowych otworów o dużej średnicy w betonie, żelbetonie, murze ceglanym, kamiennym czy wykonanym z bloczków gazobetonowych. Dlatego postanowiliśmy się bliżej przyjrzeć niektórym ich modelom dostępnym obecnie na rynku. Do pierwszego redakcyjnego testu wybraliśmy wiertnicę Marcrist DDM3.

Wiertnicę diamentową Marcrist DDM3 przeznaczono do wiercenia diamentowymi koronkami na mokro i sucho w materiałach mineralnych (beton, żelbeton lub mury). Elektronarzędzia można używać z ręki oraz ze stojaków wiertniczych Marcrist DS150 i DS250. Do wygodnej i czystej pracy zaleca się, by podczas wiercenia korzystać z odkurzacza przemysłowego i pierścienia odsysającego – sprzętu, który zbiera wychlapującą się z otworu

Marcrist DDM3 wyposażony jest silnik o mocy 1500 W. Jest to konstrukcja bardzo wydajna, doskonale znosząca przeciążenia, nadająca się do bezwibracyjnego i precyzyjnego wiercenia w betonie z elementami zbrojeniowymi. Zintegrowano ją ze sprzęgłem bezpieczeństwa i 3-biegową przekładnią, która zapewnia optymalną prędkość obrotową dla koron diamentowych o średnicach 22-200 mm. Na I biegu silnik osiąga prędkość 950 obr./min, na II – 1800 obr./min, a na III – 3450 obr/min. Urządzeniem tym w betonie w trybie pracy na mokro wywiercimy otwory o średnicach 61-200 mm (I bieg), 33-60 mm (II bieg) i 22-32 mm (III bieg), zaś na sucho – o średnicach 118-200 mm (I bieg), 61-117 mm (II bieg) i 22-60 mm (III bieg). Parametry pracy jasno wskazują, że z ręki bezpiecznie możemy jedynie wiercić na III biegu i to tylko materiały miekkie, np. gazobeton. W tym celu maszynę wyposażono w dodatkowy uchwyt, tak jak klasyczne elektryczne wiertarki ręczne.

Wiertnica jest bardzo solidnie wykonana i trwała, ma bowiem obudowę metalową i szczelną przekładnię, której tryby pracują zanurzone w oleju. W urządzeniu wykorzystano standardowy dla tego typu maszyn uchwyt narzędziowy z dwoma gwintami – wewnętrznym o średnicy 1/2” i zewnętrznym 1 1/4”. Taki system jest konieczny do montażu koron o różnych średnicach. W testowanej wiertnicy zastosowano systemem doprowadzający chłodziwo (wodę) bezpośrednio na koronę. Składa się on m.in. z węża zakończonego standardowym króćcem umożliwiającym podłączenie węża wodnego i hydronetki lub skorzystanie z wody dostarczanej wodociągiem, jak też z zaworu służącego do regulacji wielkości przepływu cieczy. Ponieważ maszyna ma styczność w czasie wiercenia z wodą, zastosowano w niej w kabel zasilający z wyłącznikiem różnicowo-prądowym. Jest on niezbędny do zabezpieczenia operatora przed porażeniem, które może nastąpić w wyniku kontaktu prądu z wodą.

Do redakcyjnych testów wiertnicy wykorzystaliśmy stojak wiertniczy Marcrist DS150. Jest on stosunkowo lekki (9,6 kg) i ma kolumnę ze stopu odpornego na skręcanie, precyzyjną prowadnicę oraz uchwyt do przenoszenia. Jego stopę do elementu z betonu B45 zamocowaliśmy za pomocą kotwy i śrub. W elemencie tym wykonaliśmy wiertnicą Marcrist DDM3 przelotowy otwór o średnicy 65 mm i długości 120 mm, wykorzystując obroty I biegu. Podczas testów użyliśmy korony diamentowej Marcrist do wiercenia na mokro. Wykonanie otworu zajęło nam 1 min 40,1 s. Czas ten oceniamy jako stosunkowo krótki, zważywszy to, że młotem SDS-max wykonanie takiego otworu zajęłoby nam co najmniej 2,5 min, przy czym byłby on znacznie gorszej jakości.

Naszym zdaniem, zestaw do wiercenia koronowego złożony z wiertnicy Marcrist DDM3 i stojaka Marcrist DS150 doskonale sprawdzi się w trudnych zadaniach przewiercania stropów czy ścian betonowych i zapewni przy tym szybkie tempo prowadzonych prac.

 Autor: pins, LP

Dane techniczne wiertnicy diamentowej Marcrist DDM3

Dane techniczne stojaka Marcrist DS150