Test wierteł SDS-plus Alpen F8 Extreme

Do warsztatu redakcyjnego trafiły wiertła SDS-plus Alpen F8 Extreme. Sprawdziliśmy, jak pracuje się nimi przy użyciu młotowiertarek przewodowych i bezprzewodowych.

Głowicę wierteł Alpen F8 Extreme tworzy krzyżowe (4-krawędziowe) ostrze z węglika spiekanego. Jest ono głęboko osadzone w końcówce narzędzi, co zapewnia im maksymalną trwałość i żywotność. Każda krawędź ostrza ma sfazowaną końcówkę, która zabezpiecza ją przed wykruszeniem w przypadku natrafienia podczas wiercenia na stalowy pręt. Ostrze ma w centralnej części wystający wierzchołek z bardzo krótkim ścinem, który ułatwia rozpoczęcie wiercenia dokładnie w wyznaczonym punkcie i pomaga w utrzymaniu walcowego kształtu wierconego otworu. Zaostrzenie wierzchołka

płytki widiowej stało się możliwe dzięki zastosowaniu bardzo wytrzymałego gatunku węglików spiekanych.

4-ostrzowa płytka widiowa wierteł ma zoptymalizowaną geometrię. Ostrza mają mniejszy kąt i dlatego łatwiej zagłębiają się w obrabiany element, krusząc więcej materiału. Skutkiem tego jest większa wydajność wiercenia. Część robocza wiertła (głowica) ma średnicę nieco większą od pozostałej części prowadzącej i dzięki temu nie istnieje ryzyko zakleszczenia się narzędzia w wierconym otworze; a sam kształt wierconego otworu ma perfekcyjnie gładkie ścianki.

Wiertła SDS-plus F8 Extreme mają spiralę o czterech zwojach. Specjalna geometria spiralnych rowków o dużej głębokości umożliwia znacznie szybsze usuwanie dużych ilości urobku i przy tym obniża wibracje. Stalowy korpus wierteł produkowany jest przy zastosowaniu nowoczesnych technologii obróbki cieplnej i powierzchniowej. Dzięki temu ma dużą odporność na ścieranie.

Reasumując, optymalny kąt natarcia, mniejsza powierzchnia przyłożenia i dodatkowa przestrzeń do odprowadzania urobku to podstawowe cechy wyróżniające wiertła SDS-plus Alpen F8 Extreme spośród innych spotykanych na rynku narzędziowym. Przeznaczone są one do wiercenia w cegle, betonie, betonie zbrojonym i kamieniu naturalnym oraz w innych materiałach ceramicznych oraz dostępne w wykonaniach o średnicy od 5 do 25 mm i o długości całkowitej od 110 do 450 mm.

W testach sprawdziliśmy wiertła F8 Extreme o średnicach 8 mm (długość – 210 mm) i 6 mm (210 mm), wiercąc nimi otwory w bloczku z betonu B45. Do ich napędu użyliśmy młotków Milwaukee PLH 20 (przewodowy) i Milwaukee M18 CHX (akumulatorowy). Pierwsza maszyna miała moc 630 W i energię pojedynczego udaru 1,7 J, obroty luzem – 3700/min i częstotliwość udarów – 4300/min; a druga zasilana była z baterii Li-Ion 18 V o pojemności 4,0 Ah i generowała 1400 obr./min oraz 4900 udarów/min o sile 2,5 J. PLH 20 osiągnęliśmy czasy 10,94 s (otwór 6 x 165 mm) i 12,99 s (8 x 170 mm), zaś M18 CHX – 15,94 s (6 x 165 mm) i 18,1 s (8 x 165 mm). Warto tu zwrócić uwagę na to, że testy pokazały, jak ważną rolę podczas wiercenia odgrywa efektywne odprowadzanie urobku, gdyż młotek PLH 20 o słabszej sile udaru, ale o większych obrotach, okazał się szybszy w wierceniu tymi samymi wiertłami w tym samym twardym materiale betonowym. Testy pokazały też, że wiertła SDS-plus Alpen F8 Extreme są efektywne zarówno w wierceniu młotowiertarkami przewodowymi, jak i bezprzewodowymi. Podane tu wyniki można porównać z naszymi testami podobnych narzędzi na www.portalnarzedzi.pl (linki QR Cody podane w tabeli zawartej w artykule).