Test korony SDS-plus marki Abraboro
Jedną z metod efektywnego wiercenia w betonie otworów o dużych średnicach, tj. od 40 do 150 mm, jest wykorzystanie do tego koron udarowych. Dlatego bliżej przyjrzeliśmy się koronie SDS-plus marki Abraboro.
Przypomnijmy, korony udarowe to tzw. narzędzia składane. Ich głównymi częściami są: udarowa koronka wycinająca z uchwytem i centrujące wiertło udarowe, są również dostępne wykonania z oprawką służącą do mocowania koron o różnych średnicach. Jak już wspominaliśmy, koronki udarowe przeznaczone są do wiercenia dużych otworów w betonie o średnicy albo od 40 do 82 mm (z uchwytem SDS-plus), albo od 40 do 150 mm (z uchwytem
SDS-max). Ich budowa umożliwia szybką zamianę wiertła prowadzącego (w razie jego zużycia lub zniszczenia), jak i koronki wycinającej, co pozwala na wiercenie kolejno otworów o różnych średnicach za pomocą jednej oprawki.
Zwykle sama koronka ma 6-13 ostrzy z węglików spiekanych, przylutowanych bardzo mocno do jej stalowego cylindra i wystających poza jego grube ścianki. Cylinder narzędzia jest bardzo solidny i trwały, bowiem wytworzony z kutej stali, aby mógł sprostać ciężkim warunkom pracy narzędzia i przenosić duże udary.
Istota pracy koronki polega na wycinaniu udarowym (scil. wykruszaniu i szlifowaniu zarazem) wąskiego okrągłego rowka w betonie lub kamieniu. Można więc powiedzieć, że praca ta przypomina działanie piły otwornicy. I podobnie jak w jej wypadku do obróbki nie potrzeba zbyt dużo energii, ponieważ w celu wykonania otworu usuwa się tylko wąski pas materiału. Jak wiadomo, za pomocą wiertła udarowego wykruszamy całą materię drążonego otworu. Stąd ekonomiczniej i efektywniej jest używać do wykonywania w betonie lub kamieniu otworów o dużej średnicy koronek, niż wierteł udarowych.
Ważną częścią koronki jest wiertło centrujące. Jest nim standardowe wiertło udarowe o średnicy przeważnie 11 mm (dla uchwytu SDS-max) lub 8 mm (dla SDS-plus), które wystaje znacznie ponad krawędź części roboczej koronki. Wiertło centrujące na początku wiercenia ustala położenie osi otworu na powierzchni materiału. Następnie wchodzi ono w materiał na tyle głęboko, że nie pozwala koronce w fazie początkowego wycinania udarowego na jakiekolwiek odchylenia boczne od osi lub nierównomierną pracę. Podczas dalszej fazy wiercenia wiertło spełnia funkcję prowadnicy osiowej. Oprawka służy do osadzenia koronki za pomocą stożka lub gwintu oraz do mocowania całego narzędzia w uchwycie maszyny.
Aby bliżej przyjrzeć się specyfice wiercenia w betonie koronkami udarowymi, przeprowadziliśmy wydajnościowy test tych narzędzi, wiercąc nimi otwory o średnicy 66 mm i długości 5 cm w bloczkach z betonu B45 i B15. Wykorzystaliśmy do tego 2-częściową koronkę udarową SDS-plus Abraboro o średnicy 66 mm o budowie opisanej powyżej. Do jej napędu zastosowaliśmy młotowiertarkę SDS-plus Kress 360 BPS BiPower o zasilaniu sieciowym i bateryjnym 36 V (obroty: 850/min, udary: 4500/min, energia pojedynczego udaru: 2,9 J). Czas wiercenia otworów koronką udarową SDS-plus Abraboro 66 mm wyniósł 92,01 s (beton B45) i 21,19 s (B15).
Warto tu wspomnieć, że w ofercie spółki LŁ (dawniej Lange Łukaszuk) znajdują się korony udarowe SDS-plus marki Abraboro o najbardziej popularnych średnicach 66 i 82 mm. Mają one sześć ostrzy z węglików spiekanych, stabilny korpus z kutej stali. Ostrza są lutowane próżniowo i utwardzane, a korpus śrutowany i konserwowany na sucho. Narzędzia te zapewniają szybkie postępy pracy i mają długą żywotność. Oferowane są do nich uchwyty SDS-plus i 6-kątny oraz wiertło prowadzące (pilot) 8 mm.
