Wiercenie na konstrukcjach stalowych w trudno dostępnych miejscach klasycznie zbudowanymi magnetycznymi wiertarkami rdzeniowymi jest niemożliwe ze względu na dość spore gabaryty tych maszyn. Problem ten, naszym zdaniem, udanie rozwiązał FEIN, opracowując kompaktową wiertarkę rdzeniową KBC 35. Poddaliśmy ją testowi w redakcyjnym warsztacie.

 

Dostępne na rynku magnetyczne wiertarki rdzeniowe to maszyny mające przeważnie klasyczną konstrukcję, a więc składające się z dwóch podstawowych podzespołów: (1) napędu wiertarskiego zamocowanego na ruchomym (opuszczanym i podnoszonym pionowo) łożu oraz ze stojaka wiertarskiego wyposażonego w elektromagnesy służące do montowania maszyny na elementach stalowych. Poszczególne modele takich wiertnic różnią się oczywiście gabarytami oraz zintegrowaniem napędu wiertarskiego ze stojakiem

magnetycznym, zastosowaną elektroniką, mocą, dokładnością i zakresem wiercenia, a niektóre nawet wyposażane są w podzespoły automatyzujące proces wiercenia. Wadą klasycznej konstrukcji tych maszyn, nawet najmniejszych mocy i wymiarów, jest to, że nie nadają się one zupełnie do pracy w trudno dostępnych miejscach, gdyż mają za duże gabaryty, głównie wysokość. Konsekwencją tego są problemy z wykonywaniem otworów np. na konstrukcjach stalowych w wąskich przestrzeniach.
Chcąc je rozwiązać, FEIN opracował lekką (7,5 kg) i kompaktową wiertnicę KBC 35. Zintegrował w niej dwa podstawowe podzespoły klasycznie zbudowanych wiertnic, czyli napęd i stojak z elektromagnesami, oraz zastosował przekładnię kątową z wysuwanym wrzecionem. Przekładnia ta pozwoliła ustawić silnik poziomo, a zatem znacznie zmniejszyć wysokość maszyny. W efekcie otrzymano bardzo kompaktową wiertarkę rdzeniową o wysokości 169 mm.

 

 

Urządzenie jest bardzo solidnie zbudowane, ma mocny, metalowy rdzeń konstrukcyjny, do którego zamocowane są wszystkie zespoły mechaniczne i napędowe. Jego częściami są metalowa obudowa przekładni i podstawa, w której zamontowano elektromagnesy (siła przylegania 10.000 N). Jedynie sam silnik mieści się w obudowie z tworzywa sztucznego. W jej tylnej części znajduje się dobrze widoczny dla operatora panel sterowania. Taka konstrukcja oznacza wysoką trwałość maszyny, stabilność pracy i wysoką precyzję wiercenia dzięki m.in. bezluzowemu posuwowi tulei wrzecionowej. Daje ona też operatorowi pełną kontrolę nad procesem wiercenia, zapewniając dobrą widoczność miejsca obróbki.
W urządzeniu zastosowano silnik o mocy nominalnej 1100 W (moc użyteczna – 550 W)
z układem elektronicznej regulacji i stabilizacji obrotów. Współpracuje on 1-biegową przekładnią kątową i generuje obroty pod obciążeniem w zakresie 130–520/min. Ustawia się je na panelu sterowania 6-stopniowo przyciskami oznaczonymi piktogramami „+” i „-”, począwszy od 25% maksymalnych obrotów (130/min), przez 50% (260/min), 60%(312/min), 75% (390/min), 85% (442/min), do 100% (520/min). Na panelu sterowania nie tylko możemy regulować wielkość obrotów, ale także zmieniać ich kierunek. Dzięki temu testowany FEIN może być stosowany do gwintowania.
Przewodową wiertarką rdzeniową FEIN KBC 35 można wiercić otwory o głębokości do 35 mm i średnicy do 35 mm (wiertła rdzeniowe) lub do 16 mm (wiertła kręte), jak również pogłębiać otwory do średnicy 32 mm oraz gwintować do M12. Wiertarkę FEIN KBC 35 wyposażono w narzędziowy uchwyt Weldon i podciśnieniowy układ chłodzenia wykorzystujący zewnętrzny pojemnik na emulsję. Jej wrzeciono wyjściowe, które bezpośrednio napędza narzędzia robocze (wiertła i frezy), ma ręczny dźwigniowy bezluzowy mechanizm wysuwania i chowania służący do wywierania posuwu podczas wiercenia (jak już wspominaliśmy, umożliwia on wiercenie otworów o głębokości do 35 mm, co oznacza, że maszynę można zastosować na większości konstrukcji stalowych do wykonywania otworów przelotowych). Wrzecionem poruszamy, obracając rękojeścią grzechotkową. Można ją mocować po lewej lub prawej stronie wiertarki. Do wywierania posuwu podczas wiercenia możemy też zastosować klucz imbusowy. Robimy to w przypadku, gdy nie możemy użyć grzechotki z powodu braku miejsca. Testowane urządzenie ma oddzielne włączniki elektromagnesów i silnika. Jednostki napędowej nie da się uruchomić, gdy nie są załączone magnesy. To rozwiązanie, czujnik przechyłu i wskaźnik siły przyciągania magnesu zwiększają bezpieczeństwo użytkowania wiertarki. Wyposażona jest ona także w pas, który

jest standardowym zabezpieczeniem uniemożliwiającym jej upadek z konstrukcji stalowej np. w wyniku nagłego przerwania zasilnia.

 

 

Podczas redakcyjnych testów wiertarki rdzeniowej FEIN KBC 35 najpierw w 2-teowniku ze stali konstrukcyjnej wykonaliśmy otwory przelotowe o długości 10,2 mm za pomocą wierteł rdzeniowych. Do wywiercenia otworu o średnicy 18 mm wykorzystaliśmy maksymalne obroty (520 obr./min), zaś 32 mm – zredukowane o 50% (260 obr./min). Operacje te trwały 11,71 s (18 mm) i 29,88 s (32 mm). Podczas wiercenia nie zauważyliśmy zwolnienia obrotów i w naszej ocenie proces obróbczy przebiegał bardzo stabilnie. Testy zakończyliśmy wykonaniem gwintu M8 w otworze przelotowym o długości 10,2 mm wywierconym w tym samym 2-teowniku stalowym. W tym celu najpierw wykonaliśmy wiertłem krętym o średnicy 6,8 mm (520 obr./min) otwór przelotowy, co trwało 19,27 s. Potem z użyciem obrotów 130/min nagwintowaliśmy go za pomocą gwintownika M8 w czasie 8,31 s. Operacja ta przebiegła więc szybko, bardzo sprawnie i stabilnie.

 

Reasumując, wiertnica FEIN KBC 35 to unikalne urządzenie, które łączy w sobie małe (kompaktowe) gabaryty, niską masę i bardzo solidną konstrukcję (wysoką trwałość) z optymalnymi parametrami pracy i jej precyzją. Naszym zdaniem doskonale uzupełnia park maszynowy firm zajmujących się montażem konstrukcji stalowych, serwisem maszyn i pojazdów czy obróbką metali, gdyż umożliwia efektywną pracę w trudno dostępnych miejscach czy ciasnych przestrzeniach.

pins