Szlifierka kątowa Milwaukee AG 12-125 X

Autor: Marek Pudło

Małe szlifierki kątowe z tarczami 115 i 125 mm są coraz doskonalsze. Producenci stosują w nich rozwiązania, które do tej pory były zarezerwowane dla dużych maszyn. Możemy więc być spokojni o ich skuteczność oraz trwałość i śmiało realizować długotrwałe, wymagające szlifowanie.

Do oferty firmy Milwaukee weszła niedawno nowa rodzina trzech małych szlifierek kątowych (AG- 12-115 X, AG 12-125 X i AGV 12-125 X). Modelami z tarczą 125 mm swobodnie przetniemy pręty zbrojeniowe, a nawet nieduże profile stalowe. Szlifierka AG-125 X to elektronarzędzie wyposażone w nowoczesny silnik o mocy

1200 W. Został on wykonany w technologii „PROTECTOR”, gdzie stojan powleczony jest żywicą epoksydową, co chroni silnik przed agresywnym pyłem i zwiększa trwałość narzędzia. Szlifierka ma obroty 11.000 obr./min (bieg jałowy).

Milwaukee AG 12-125 X obsługuje tarcze o średnicy 125 mm. Osprzęt mocuje cię do wrzeciona za pomocą tradycyjnej nakrętki M14. Warto zauważyć, że będący w wyposażeniu klucz ma specjalne wygięcie, które pozwala dokręcać nakrętkę w schowaną głęboko w osprzęcie (np. w grubej tarczy listkowej). Ale to nie wszystko. Jako wyposażenie dodatkowe można dokupić nakrętkę FIXTEC – obsługiwaną ręcznie, bez dodatkowych akcesoriów, która pozwala szybko i wygodnie zmieniać ściernice.

Przy konstrukcji nowych szlifierek kątowych inżynierowie z Milwaukee zwrócili szczególną uwagę na bezpieczeństwo pracy. Dowodem na to są dwa rozwiązanie, które znajdziemy w modelu AG 12-125 X. Pierwszy jest oczywiście metalowa osłona tarczy szlifierskiej. Nie byłoby w niej nic szczególnego, gdyby nie sposób montażu do kołnierza głowicy. Zastosowany system zapadek i ząbków zapobiega obróceniu się osłony w momencie rozerwania tarczy, a tym samym chroni użytkownika przed obrażeniami. Należy podkreślić, że taki sposób mocowania osłony jest bardzo wygodny w codziennej obsłudze, ponieważ nie wymaga stosowania żadnych dodatkowych akcesoriów (np. wkrętaka) – żeby zmienić jej położenie, wystarczy wcisnąć zapadkę blokującą.

Drugim elementem podnoszącym bezpieczeństwo pracy jest uchwyt dodatkowy. Muskularnie wyglądająca i pokryta wykładziną antypoślizgową rękojeść nie tylko absorbuje dużą część powstających w czasie cięcia i szlifowania wibracji, ale także pomaga okiełznać szlifierkę podczas wymagających zadań.

Dane techniczne szlifierki kątowej Milwaukee AG 12-125 X

Moc	1200 W
Obroty na biegu jałowym	11.000/min
Średnica tarczy szlifierskiej/gwint wrzeciona	125 mm/M14
Maks. głębokość cięcia	33 mm
Waga	2,3kg

Autor: pins

Wiertła udarowe to narzędzia przeznaczone do wykonywania otworów w takich materiałach jak beton, cegła, kamień – głównie przy użyciu wiertarek udarowych i młotków elektropneumatycznych.

Istnieje wiele rodzajów wierteł, np. z ostrzem stalowym do metalu, kręte do drewna, z ostrzem/ostrzami z węglików spiekanych do betonu, kamienia i cegły, piórkowe do drewna, uniwersalne do metalu lub betonu z ostrzem z węglików spiekanych, do blach, uniwersalne (do metalu, drewna, tworzyw). W artykule zajmiemy się tylko wiertłami udarowymi do betonu, kamienia, cegły itp., mającymi ostrze lub ostrza wykonane z węglików spiekanych. Ich zasada pracy i konstrukcja jest inna

niż tzw. wierteł skrawających, np. do metalu czy drewna, co jest konsekwencją różnicy, jaka zachodzi pomiędzy materiałami abrazyjnymi i skrawalnymi. Dlatego wiertła te należy zaliczyć do odrębnej grupy narzędzi służących do wiercenia.

Sposób pracy wiertła udarowego
Od struktury i właściwości materiału zależy metoda wiercenia w nim otworów. Materiały bardzo twarde, takie jak beton, granit, marmur, bazalt i inne kamienie, mają bardzo ścisłą i zwartą oraz mało elastyczną strukturę krystaliczno-grudkową, są więc twarde i z tego powodu trudno obrabialne. Stąd ich obróbka może dokonywać się jedynie przez kruszenie lub szlifowanie odpowiednio uformowanym narzędziem o bardzo dużej twardości. W wypadku wiercenia udarowego podstawową czynnością jest kruszenie dokonywane przez wiertło. W tym celu wyposaża się je w specjalnie uformowane ostrze/ostrza wykonane z węglików spiekanych, czyli o bardzo dużej twardości. To właśnie nimi wiertło uderza w beton lub kamień z wysoką częstotliwością, która w przypadku wiertarek udarowych wynosi do 63.000 min-1, a młotów elektropneumatycznych – do ponad 4000 min-1. Podczas tej operacji najważniejsza jednak jest duża siła uderzenia, która w największych młotach udarowo-obrotowych napędzanych elektrycznie dochodzi do maksymalnie do 15 dżuli (J). Dlatego młoty, pomimo niższej częstotliwości udaru, są o wiele bardziej skuteczne w wierceniu w betonie niż np. wiertarki udarowe. Wiertło udarowe podczas pracy wykonuje także ruch obrotowy. Ma on dwa zadania: po pierwsze, przemieszczanie po okręgu ostrzy udarowych, aby uderzały w coraz inne miejsca, dzięki czemu nadawany jest wykonywanemu otworowi kształt bardzo zbliżony do walca; po drugie, usuwanie urobku na zewnątrz otworu za pomocą rowków spiralnych. Ta druga funkcja jest również bardzo ważna, ponieważ nagromadzenie urobku uniemożliwiłoby wiercenie otworu.

Warto tu wspomnieć, że wiertła udarowe napędzane młotem muszą być zdolne do przeniesienia stosunkowo dużych obciążeń dynamicznych. Dlatego użyte w nich materiały i rodzaje konstrukcji zapewniają im większą wytrzymałość niż wiertłom udarowym przeznaczonym do wiertarek udarowych. To zaś jest podstawą do rozróżniania dwóch rodzajów wierteł udarowych: (1) przeznaczonych do młotów i młotków elektropneumatycznych z uchwytami sześciokątnymi, wieloklinowymi, SDS-plus i SDS-max oraz (2) do wiertarek udarowych z uchwytamiwalcowymi.

Szlifierka kątowa Milwaukee AG 12-125 X

Wiertła udarowe (część I). Sposób pracy wiertła udarowego