Przewodowe wiertarki bezudarowe (część II d). Konstrukcja
Włącznik główny wiertarek bezudarowych jest spustowy, aby umożliwiał łatwe włączenie elektronarzędzia przez naciśnięcie palcami, analogicznie do pistoletu, i zwiększanie lub zmniejszanie obrotów.
Posiada on blokadę, która uniemożliwia wyłączenie maszyny po zaprzestaniu przez operatora nacisku palcami. Są też wykonania, które mają włączniki przyciskowe, tak jak wiele urządzeń elektrycznych. W pewnych zastosowaniach są one bardzo wygodne w użyciu.
W zespole włącznika znajdują się takie podukłady jak regulacja prędkości obrotowej, wstępny wybór prędkości obrotowej oraz zmiana kierunku obrotów (tzw. obroty prawe/lewe). Jak wspomnieliśmy, regulacja prędkości obrotowej odbywa się
Zmiana kierunku obrotów odbywa się albo za pomocą specjalnej dźwigni zamontowanej we włączniku wiertarki albo przez specjalny przełącznik zmieniający pozycję kątową szczotek węglowych silnika.
Znajduje się on przeważnie w górnej części korpusu maszyny.
W maszynach stosowanych do cięższych prac wykorzystuje się elektroniczny układ stabilizujący parametry pracy pod zmiennym obciążeniem, tzw. Constant-Electronic. Jego zadanie polega na utrzymywaniu stałych obrotów silnika pod zmieniającym się obciążeniem urządzenia na poziomie prędkości obrotowej na biegu luzem lub maksymalnie o ok. 5-8% od niej mniejszych. W niektórych bardziej technicznie zaawansowanych wiertarkach wykorzystuje się także układ elektronicznej regulacji momentu obrotowego. Umożliwia on dobranie odpowiedniej wielkości momentu obrotowego do wymagań danej operacji, np. wykonywania otworów o dużych średnicach czy wkręcania. Energię elektryczną do wiertarek doprowadza się za pomocą kabla z końcówką umożliwiającą podłączenie go do standardowego gniazdaelektrycznego.