Przecinarki do metalu (część III). Charakterystyka techniczna

Główne parametry techniczne tych elektronarzędzi to: moc nominalna (W), moc użyteczna (W), prędkość obrotowa na biegu luzem (min-1), średnica mocowanych tarcz (mm), maksymalna wielkość przekroju lub średnica ciętych elementów (mm) i ciężar urządzenia (kg).

Parametr mocy nominalnej, podawany w watach, informuje nas o zużyciu energii elektrycznej przez przecinarkę. Obecnie maszyny te mają moce nominalne o wartości od ok. 1500 do 3000 watów. Natomiast moc użyteczna, czyli średnia moc wykorzystywana do pracy, stanowi ok. 50-60% mocy nominalnej elektronarzędzia. Moc narzędzia determinuje wydajność jego pracy, i obciążalność. Dlatego do prac wymagających większej wydajności i siły stosuje

się maszyny mocniejsze, bardziej obciążalne.

Wartość prędkości przecinarek podawana jest na biegu luzem i wynosi ok. 3600-3800 min-1 (dla tarcz korundowych) oraz 1300-1500 min-1 (dla pił tarczowych). Uzależniona jest od średnicy tarcz w nich stosowanych, co jest związane z zapewnieniem tym narzędziom optymalnej prędkości skrawania. Dlatego bardzo istotnym parametrem omawianych narzędzi jest średnica zewnętrzna tarcz. W przypadku ściernic korundowych wynosi ona 355 mm, a pił tarczowych – 305 lub 355 mm.
Ważnymi parametrami są maksymalna wielkość przekroju lub średnica ciętych elementów metalowych podawana w milimetrach, bo ona określa zdolności robocze przecinarek, a także ciężar przecinarki. Nie powinien on być za duży, aby nie utrudniać przenoszenia lub transportowania tych urządzeń. Przecinarki ważą od ok. 15 do 24 kg.