Perfekcyjne okleinowanie z użyciem Festool CONTURO KA 65 (część III)
W niniejszym odcinku „Festool radzi” zajmujemy się praktycznym zastosowaniem ręcznej okleiniarki Festool CONTURO KA 65. W części pierwszej podaliśmy ogólne informacje o tym rozwiązaniu systemowym. W drugiej omówiliśmy prawidłowe uruchomienie urządzenia. W aktualnej, trzeciej części, wykonamy naklejanie obrzeża na element o krawędzi prostoliniowej.
W celu uzyskania perfekcyjnej krawędzi należy odpowiednio przygotować oklejany element. Przede wszystkim musi on być czysto docięty, bez wyrwań i zacięć. W przypadku elementów o krawędzi prostoliniowej cięcie możemy wykonać na pilarce formatowej z podcinakiem, za pomocą pilarki TS 55 REBQ z szyną prowadzącą FS i zabezpieczeniem przeciwodpryskowym albo frezując krawędź
frezarką górnowrzecionową Festool również z szyną prowadzącą. Należy też zwrócić uwagę na odpowiedni dobór obrzeża. Oprócz rodzaju materiału, z jakiego jest wykonane, oraz jego grubości, ważna jest też szerokość. Obrzeże powinno być o 4-5 mm szersze od grubości elementu oklejanego. W naszym przypadku zastosujemy obrzeże z materiału ABS o grubości 2 mm i szerokości 23 mm (grubość elementu to 18 mm).
Po wybraniu obrzeża docinamy je na długość z naddatkiem około 10 cm w stosunku do długości oklejanej krawędzi. Przed przystąpieniem do dalszych prac należy stabilnie zamocować oklejany element np. na płaszczyźnie stołu roboczego albo wykorzystać system mocowania próżniowego VAC SYS. Po wykonaniu czynności przygotowawczych uruchamiamy okleiniarkę CONTURO KA 65 w sposób opisany w poprzedniej części niniejszego artykułu i przeprowadzamy regulację szczeliny prowadzącej obrzeże. Za pomocą pokrętła (fot. 1.) ustawiamy wysokość szczeliny, tak aby taśma obrzeża była wprowadzana z niewielkim luzem. Wycofujemy obrzeże i, naciskając przycisk w górnej części rękojeści (fot. 2.), uruchamiamy mechanizm przesuwu. Po pojawieniu się na wyświetlaczu symbolu gotowości do pobrania obrzeża (fot. 3.), wsuwamy jego koniec w szczelinę prowadzącą (fot. 4.) aż do wciągnięcia przez mechanizm przesuwu. Fakt prawidłowego wprowadzenia obrzeża jest potwierdzony na wyświetlaczu symbolem gotowości do rozpoczęcia oklejania (fot. 5.). Tak przygotowaną CONTURO KA 65 przykładamy prostopadle do obrabianego elementu. Stolik prowadzący maszyny opieramy na płaszczyźnie formatki w takim miejscu, żeby oznaczenie na jego górnej powierzchni pokrywało się z początkiem elementu, a rolka dociskowa była oddalona o około 2 cm od jego narożnika (fot. 6.). Przyciskiem w górnej części rękojeści uruchamiamy mechanizm przesuwu i po wysunięciu się obrzeża o około 3 cm poza narożnik elementu dociskamy je rolką prowadzącą (fot. 7.) do oklejanej krawędzi. Okleiniarka przesuwa się z prędkością 4 m/min, co pozwala operatorowi na odpowiednią kontrolę nad jej prowadzeniem i dociskaniem. Po przyklejeniu obrzeża na całej długości elementu (fot. 8.), przystępujemy do odcięcia jego nadmiarów. Urządzenie do odcinania KP 65/2 przystosowane jest do pracy zarówno z prawej (fot. 9.), jak i z lewej strony formatki (fot. 10.). Oklejony element z precyzyjnie odciętymi końcami obrzeża (fot. 11.) może być poddany dalszej obróbce, czyli frezowaniu krawędzi. Do tych prac bardzo dobrze nadaje się frezarka MFK 700 EQ/B ze specjalnie wyposażonym stolikiem prowadzącym i frezem do zaokrągleń krawędzi R2 z łożyskiem prowadzącym (fot. 12.). Po frezowaniu możemy wyrównać obrabiane krawędzie, używając noża wygładzającego ZK HW 45/45 na płaszczyźnie (fot. 13.) oraz na zaokrągleniu (fot. 14.). Jeśli obrzeże wymaga jeszcze „ostatniego szlifu”, to możemy go wykonać przy użyciu włókniny Vlies S800 i klocka do szlifowania ręcznego (fot. 15.). W ten sposób oklejony element ma perfekcyjnie wykończoną krawędź (fot. 16.). CONTURO KA 65 może być używana również do okleinowania elementów o krawędzi krzywoliniowej. Omówieniem tych zastosowań zajmiemy się w czwartej części niniejszego artykułu, który ukaże się w następnym wydaniu „Gazety Narzędziowej”.
