O DWÓCH PROSTYCH METODACH WYKONYWANIA POŁĄCZEŃ KOŁKOWYCH (CZĘŚĆ I)

Ostatnio marka YATO wprowadziła do sprzedaży dwa zestawy służące do wykonywania połączeń kołkowych elementów drewnianych i wykonanych z elementów drewnopochodnych: YT-44111 i YT-44120. W cyklu dwóch artykułów pokażemy, jak prawidłowo użyć ich do połączenia elementów drewnianych
czy płytowych.

Fot. 1. Zestaw YATO YT-44111

W pierwszym z artykułów opowiemy o zastosowaniu zestawu do połączeń kołkowych YATO YT-44111. W jego skład wchodzą wiertło kręte 8 mm do drewna, pasujący do niego ogranicznik głębokości wiercenia, kluczyk imbusowy do jego blokowania/odblokowywania, znaczniki

do kołkowania i kołki drewniane o średnicy 8 mm (fot. 1). Zestawem tym, jak łatwo zauważyć, wykonamy wyłącznie połączenia o średnicy 8 mm, ale w ofercie YATO są także dostępne zestawy 6 i 10 mm. Pierwszą czynnością podczas wykonywania połączenia kołkowego za pomocą zestawu YATO YT-44111 jest zamontowanie ogranicznika wiercenia na wiertle (fot. 2 i 3) w odpowiedniej odległości od jego czołowych krawędzi skrawających. Odległość ta, jak łatwo zauważyć, wyznacza głębokość otworu. Dobieramy ją w zależności od długości kołka, rodzaju połączenia i grubości łączonych elementów (fot. 2 i 3). Jeśli jest ono prostopadłe, to w elemencie, którego czoło stanowi krawędź połączenia, wykonujemy głębsze otwory (fot. 2), zaś w drugim elemencie łączonym bocznie – przeważnie płytsze (fot. 4), co oczywiście zależy od jego grubości. W przypadku połączenia czołowego (równoległego) otwory w montowanych elementach powinny mieć tę samą lub bardzo zbliżoną głębokość (fot. 3). Po zamontowaniu ogranicznika wiercenia na wiertle, montujemy je w wiertarko-wkrętarce lub wiertarce i wyznaczamy punkty wiercenia w wybranym przez nas pierwszym elemencie. Następnie wiercimy w nim otwory (fot. 5) i umieszczamy w nich znaczniki służące do prawidłowego wyznaczenia punktów na otwory pod kołki w drugim łączonym elemencie (fot. 6). W związku z tym przykładamy drugi element do pierwszego (fot. 7), ustawiamy go dokładnie w pozycji połączenia i uderzamy delikatnie w jego krawędź młotkiem montażowym (fot. 8). Powoduje to dokładne wytrasowanie (de facto odciśnięcie) przez znaczniki w przykładanym elemencie punktów wiercenia otworów pod kołki (fot. 9). Aby prawidłowo wykonać nawiercenia, należy ponownie odpowiednio ustawić na wiertle głębokość wiercenia (fot. 4), dostosowując ją do grubości obrabianego elementu i długości kołka oraz uwzględniając przy tym głębokość otworów wywierconych w pierwszym elemencie (fot. 5). W wytrasowanych punktach drugiego elementu wykonujemy kolejno otwory (fot. 10) i umieszczamy w nich kołki (fot. 11). Ostatnią operacją jest połączenie boków (fot. 12 i 13). Jak widać, zestaw YATO YT-44111 umożliwia wykonanie w prosty sposób połączeń kołkowych elementów drewnianych (fot. 13). Może być on stosowany zarówno przez profesjonalistów, jak i majsterkowiczów do montażu szafek, półek drewnianych itp.
W drugim artykule naszego cyklu pokażemy, jak należy posługiwać się zestawem do połączeń kołkowych YATO YT-44120.

Fot. 2 i 3. Montaż ogranicznika wiercenia na wiertle

Fot. 4. W elemencie łączonym bocznie wykonuje się przeważnie otwory o niewielkiej głębokości

Fot. 5. Wiercenie otworów w pierwszym elemencie

Fot. 6. Umieszczanie znaczników w otworach

/>

Fot. 8. Uderzanie młotkiem montażowym w celu wytrasowania punktów wiercenia pod kołki za pomocą znaczników

Fot. 9. Wytrasowane znacznikiem punkty wiercenia w drugim elemencie łączonym

Fot. 10. Wiercenie otworów w drugim elemencie w wyznaczonych znacznikami punktach

Fot. 13. Połączone elementy (boki)

pins