Energetyka wiatrowa w Polsce

9 listopada br. podczas konferencji prasowej PAIiIZ, TPA Horwath oraz kancelaria prawna DZP zaprezentowały trzecie wydanie raportu nt. energetyki wiatrowej w Polsce.

 

 

Zgodnie z regulacjami UE Polska będzie zobowiązana do 15% udziału OZE w ogólnej sprzedaży energii. Ponieważ w naszych warunkach geograficznych żadne źródło odnawialne nie oferuje takich możliwości rozwojowych jak wiatr, energetyka wiatrowa ma szansę stać się jednym z najdynamiczniejszych sektorów gospodarki.

Łączna moc farm wiatrowych oddanych w Polsce do użytku do końca września 2011 r. przekroczyła 1,4 GW, z czego ponad 80%

powstało przez ostatnie 4 lata, a moc instalowanych urządzeń niemal podwaja się z roku na rok. Do roku 2020 przyrost elektrowni wiatrowych powinien utrzymywać się na poziomie nie niższym niż 600 MW rocznie. Inwestycje wiatrowe mogą być bardzo rentowne, jako że obecnie za każdą megawatogodzinę sprzedanej energii wraz z tzw. zielonym certyfikatem producent otrzymuje ok. 110 EUR, czyli o niemal 20 EUR więcej niż np. producent niemiecki. Pomimo tego jest to nadal sektor wysokiego ryzyka, choćby z powodu, że nieprzewidywalności cen i dochodów. Do barier w rozwoju farm wiatrowych należą również złożone procedury związane z przygotowaniem inwestycji, m.in. zasady uzgadniania warunków przyłączenia inwestycji do krajowego systemu elektroenergetycznego oraz oceny oddziaływania inwestycji na środowisko. Nie bez znaczenia jest także rosnący sprzeciw społeczny wobec rozwoju branży.

Powyższym zagadnieniom, w ujęciu bardzo szczegółowym, poświęcone jest już trzecie wydanie raportu „Energetyka Wiatrowa w Polsce”, którego autorami są PAIiIZ, firma doradcza TPA Horwath oraz kancelaria prawna DZP, a patronem – Polskie Stowarzyszenie Energetyki Wiatrowej. (TPAHotwath).