Cięcie blachy ocynkowanej to banalna operacja. Jak się domyślamy, zapewne wykonywana w Polsce codziennie (oczywiście, nie licząc sobót i niedziel). Dlatego pozwoliliśmy sobie na napisanie krótkiego artykułu na temat cięcia blachy ocynkowanej.

Przypomnijmy, że blachę stalową cynkuje się po to, aby zabezpieczyć ją przed korozją, a więc przed destrukcyjnym działaniem tlenu zawartego w atmosferze i wodzie. Z tego twierdzenia wynika podstawowe wymaganie dotyczące obróbki takich materiałów, a mianowicie niedopuszczenie podczas niej do zniszczenia ochronnej warstwy cynku. Tymczasem wielu polskich „fachowców” o tym zapomina albo po prostu nie wie. Niektórzy z nich zajmują się kładzeniem pokryć dachowych wykonanych z takich blach i

używają do ich cięcia małych szlifierek kątowych wyposażonych w tarcze korundowe do cięcia. Postanowiliśmy się bliżej przyjrzeć ich metodzie pracy i zasymulowaliśmy ją w naszym warsztacie redakcyjnym. W tym celu użyliśmy kawałka stalowej blachy ocynkowanej, a do jej przecinania małej szlifierki kątowej wyposażonej w tarczę korundową do cięcia stali o grubości 2,5 mm.

Podczas cięcia dochodziło do wytworzenia wysokiej temperatury, o czym świadczyły powstające iskry, a materiał cięty nosił ślady utleniania (gdzieniegdzie nadpalenia) zarówno w samej warstwie stali, jak i cynku (uważa się, że oddziaływanie termiczne podczas takiej operacji obejmuje dwa pasy materiału o szerokości 5 cm, licząc od linii cięcia). Doszło więc do zniszczenia cynkowej warstwy ochronnej, co oznacza de facto zapoczątkowanie procesów korozji blachy. Gdy tak pociętą blachę położymy na dachu, to w naszym klimacie na jego przeciekanie nie będziemy czekać długo.

Aby podczas cięcia nie dochodziło do zniszczenia blachy ocynkowanej, należy zastosować cięcie zimne, a więc albo krojenie elektrycznymi nożycami języczkowymi lub nożowymi, albo wykrawanie rozdzierakiem stemplowym. Nożyce języczkowe lub nożowe doskonale nadają się do cięcia blach płaskich, a rozdzierak – do falistych i profilowanych. Ponieważ dachy pokrywa się blachami profilowanymi lub falistymi, radzimy posługiwać tym narzędziem. Zapewnia ono szybkie cięcie i można nim posługiwać się jedną ręką, co pozwala pracować nam na dachu (szlifierkę musimy zaś trzymać obiema rękami). Aby dociąć np. element z blachodachówki, nie trzeba schodzić z dachu – dzięki temu zaoszczędzamy cenny czas pracy. Ważną zaletą zastosowania rodzieraka jest to, że podczas cięcia zasklepia on warstwę cynku na blasze i tym samym chroni jej krawędzie przed korozją. Wynika to z zastosowanej w nim metody cięcia (obróbka plastyczna) posługującej się stemplem (element ruchomy) i matrycą.*