Czym końcówki udarowe Draumet typu E 6.3 (długość – 50 mm) i C 6.3 (25 mm) różnią się od standardowych bitów tych rodzajów? Główna różnica polega na zastosowaniu w bitach udarowych Draumet elastyczno-sprężystej strefy skrętnej.

Amortyzuje ona duże impulsowe momenty skrętne aplikowane przez zakrętarkę udarową lub klucz. Podczas pracy bity udarowe na swoim środkowym odcinku, w którym właśnie znajduje się strefa elastyczno-sprężysta, skręcają się osiowo podczas skokowego wzrostu wartości momentu obrotowego. Dzieje się to przeważnie podczas wkręcania twardego*, a więc wtedy, gdy

np. mocujemy elementy stalowe. Gdy oddziaływanie dużego momentu obrotowego ustaje, bit udarowy – tak jak sprężyna – powraca do swojego pierwotnego kształtu, rozpraszając energię kinetyczną pochodzącą od zakrętarki lub klucza udarowego. Jeśli końcówka nie ma takiej strefy, w krótkim czasie dochodzi do jej pękania lub kruszenia się na skutek kumulacji w niej energii kinetycznej. Strefa elastyczno-sprężysta eliminuje więc pękanie bitów udarowych podczas wkręcania z użyciem udarów stycznych aplikowanych przez zakrętarki lub klucze udarowe i zapewnia tym akcesoriom długą żywotność.

Na specjalną uwagę zasługuje też wykonanie końcówek udarowych Draumet. Wyprodukowano je ze stali S2 najwyższej jakości, co gwarantuje wysoką odporność i wytrzymałość na duże obciążenia występujące podczas pracy. Zaś precyzyjna geometria omawianych bitów udarowych zapobiega ich zsuwaniu się i ześlizgiwaniu z łba wkrętu czy śruby w czasie wkręcania. Wszystkie końcówki udarowe Draumet mają też trwałe i czytelne oznaczenie typu oraz rozmiaru, co ułatwia użytkownikom prawidłowy wybór potrzebnego im w danej chwili narzędzia.

Marka Draumet swoje bity udarowe proponuje w bardzo korzystnych cenowo zestawach. Komplety 5-sztukowe zawierają bity typu E 6.3 (50 mm) Phillips PH2, Pozidriv PZ2, Torx T30 lub Torx T40. Oprócz nich są rozbudowane zestawy 8988 i 8989. Pierwszy z nich jest 34-elementowy i składa się z przedłużki magnetycznej, uchwytu magnetycznego, adaptera 3/8”, nasadek magnetycznych (6 i 8 mm), bitów C 6.3 (25 mm): płaskich (SL6), Phillips (PH1, PH2 x 6, PH3 x 2), SQUARE (S 1, S2 x 3, S3 x 2), Torx (T15, T20 x3, T25 x 3, T30), bitów E 6.3 (50 mm) Phillips (PH2, PH3), SQUARE (S2), Torx (T20, T25). Drugi z kompletów zawiera 42 elementy: uchwyt magnetyczny, adapter 3/8”, bity C 6.3 (25 mm): płaski (SL6), Phillips (PH1, PH2 x 8, PH3 x 3), SQUARE (S1 x 2, S2 x 4, S3 x 2), Torx (T10, T15, T20 x 2, T25 x 4, T27, T30, T40), bity E 6.3 (50 mm): Phillips (PH2 x 2, PH3), SQUARE (S2 x 2) i Torx (T20 x 2, T25). Zestawy 34- i 42-sztukowy zapakowano w kasety wykonane są z wysokiej jakości tworzywa sztucznego.
Podczas testów końcówek udarowych poddaliśmy niszczącym próbom standardowy bit E 6.3 Torx T25 i udarowy E 6.3 Draumet Torx T25. W tym celu łeb stalowego wkrętu umieściliśmy w imadle i mocno zacisnęliśmy jego szczęki, aby nie mógł się poruszać podczas aplikacji udarów stycznych zakrętarką udarową. Następnie w gnieździe Torx łba wkrętu umieszczaliśmy testowane bity standardowy i udarowy Draumet zamocowane w uchwycie zakrętarki HURRY UP HUCIS-180B (zasilanie – 18 V z akumulatora Li-Ion 4,0 Ah, częstotliwość udarów stycznych – 3000/min i maksymalny moment – 260 Nm). Aplikowaliśmy nią udary styczne, mocno dociskając testowane końcówki do łba unieruchomionego w imadle wkrętu. W wypadku bita standardowego doszło do jego pęknięcia po 2,08 s, licząc od momentu rozpoczęcia aplikacji udarów. Podczas takich prób z końcówką udarową Draumet nie doszło do jej pęknięcia czy wykruszenia. Uszkodzone natomiast zostało gniazdo Torx wkrętu, w wyniku czego doszło do obracania się w nim testowanego bitu udarowego Draumet.

Reasumując, nasz

prosty test pokazał, że końcówki udarowe Draumet odznaczają się dużą trwałością i odpornością na udary. Akcesoria te więc mogą być bez żadnych obaw o zmniejszenie ich żywotności stosowane w zakrętarkach i kluczach udarowych.

HB

* Rozróżnia się wkręcanie miękkie oraz twarde. Z pierwszym rodzajem wkręcania mamy do czynienia wtedy, kiedy najpierw wkręcamy wkręt w materiał miękki, np. drewno, płyty gipsowo-kartonowe czy tworzywa sztuczne. Podczas niego moment obrotowy narasta równomiernie wraz ze zwiększaniem się głębokości wkręcania aż do momentu końcowego, kiedy łeb zatrzyma się na powierzchni montowanego elementu. Natomiast z wkręcaniem twardym mamy do czynienia wtedy, kiedy wkręt lub śrubę najpierw wkręcamy w materiały twarde i nieelastyczne, np. stal. Podczas takiej operacji moment narasta bardzo wolno, aby w jej końcowej fazie, kiedy łeb styka się z elementem montowanym, wzrosnąć bardzo silnie i gwałtownie. Stąd narzędzia służące do wkręcania mechanicznego muszą być dostosowane do rodzaju wkręcania i nie powodować zniszczenia łba śruby lub wkrętu oraz wytrzymywać przeciążenia powstałe w tym procesie.