Bezpieczeństwo pracy na wysokości (cz. II)

Do prac na wysokości używa się różnego sprzętu. Z reguły są to drabiny, rusztowania, podesty lub platformy podnoszące. Najczęściej jednak podczas tych prac wykorzystuje się różnego typu drabiny. Aby użytkowanie drabin było bezpieczne, należy kierować się zdrowym rozsądkiem oraz przestrzegać określonych zasad.

 

 

Przed każdym użytkowaniem należy drabinę sprawdzić czy nie posiada uszkodzonych lub pękniętych elementów. Absolutnie nie wolno używać drabiny wtedy, gdy jest mokra lub zanieczyszczona. Drabinę należy rozstawić możliwie blisko miejsca pracy, a do jej przestawienia należy zejść na

podłoże. Pracując na drabinie, nie wolno wychylać się na boki poza jej pole rzutu, ponieważ istnieje niebezpieczeństwo, że wywróci się ona razem z pracownikiem lub pracownik straci równowagę i spadnie. Przystawiając drabinę wysuwaną do ściany należy oprzeć ją o podłoże w odległości równej około 1/4 całkowitej jej długości. Jeżeli więc drabina ma długość 10 m, to powinna być oparta na ziemi w odległości około 2,5 m od ściany. W przypadku gdy wysuwana drabina jest przystawiona do ściany pod zbyt ostrym kątem, istnieje niebezpieczeństwo jej złożenia, a ponadto pracownikowi trudno będzie wspinać się na nią. Z kolei przy ustawieniu drabiny pod zbyt dużym kątem jej elementy nośne są nadmiernie obciążone i mogą ulec odkształceniom lub nawet trwałym uszkodzeniom.

Drabiny rozstawne należy rozstawić na taką szerokość, aby poprzeczny łącznik mógł być rozciągnięty na całą swą długość. Niedopuszczalne jest takie ustawienie drabiny, przy którym jedna stopa jest oparta o grunt a druga wisi w powietrzu lub jest oparta na niestabilnym podłożu. Drabinę zawsze należy ustawiać na pewnym gruncie, niedopuszczalne jest ustawianie jej w błocie, wodzie, na lodzie czy innych przedmiotach.

Na bezpieczne użytkowanie drabin ma też wpływ materiał, z którego są one wykonane. Do wykonania drabiny może byś zastosowany różny materiał. Najczęściej jest to drewno, aluminium, stal lub włókno szklane. Każdy z tych materiałów ma swoiste zalety i wady. Najtańsze są drabiny drewniane. Są one względnie bezpieczne pod warunkiem, że są wykonane z drewna suchego, bez pęknięć i innych skaz. Ich zaletą jest możliwość użytkowania przy pracach związanych z elektrycznością, w tym celu jednak muszą one posiadać stosowny certyfikat. Drabiny drewniane o większej długości wykazują się jednak mniejszą sztywnością, są cięższe od drabin aluminiowych i bardziej podatne na uszkodzenia. Drabin drewnianych nie należy malować, ponieważ pod warstwą farby nie będą widoczne ewentualne pęknięcia lub inne wady części konstrukcyjnych, które mogłyby doprowadzić do wypadku.

Głównymi zaletami drabin aluminiowych jest niewielki ciężar przy jednocześnie dość mocnej budowie, odporność na korozję oraz umiarkowana cena. Istotną wadą drabin aluminiowych podczas wykonywania prac związanych z elektrycznością jest ich przewodnictwo elektryczne.

Drabiny stalowe są tańsze od aluminiowych przy porównywalnej wytrzymałości mechanicznej. Ich główną wadą jest duża waga i dlatego są one najczęściej użytkowane jako sprzęt stacjonarny, rzadko przemieszczany. Wymagają konserwacji antykorozyjnej i mogą być niebezpieczne podczas wykonywania prac przy instalacjach elektrycznych.

Włókno szklane jest surowcem jeszcze rzadko używanym do wykonywania elementów drabin. Jest to materiał najdroższy w porównaniu z pozostałymi, ale też najsolidniejszy, bezpieczny przy pracach związanych z energią elektryczną i przy tym całkowicie odporny na korozję.

Zaleca się więc, aby wszędzie tam, gdzie jest to możliwe, używać zamiast drabin rusztowań i pomostów. Należy przy tym pamiętać o podstawowym przepisie, że każda praca prowadzona w miejscu położonym powyżej 1,0 m nad podłożem (ziemią, podłogą hali itp.) jest pracą na wysokości. Pracując na wysokości do 1,0 m, np. na rusztowaniu, nie potrzeba stosować dodatkowych zabezpieczeń, takich jak szelki czy barierki ochronne. Także zgodnie z przepisami rusztowania jezdne mogą być rozstawione jako wolnostojące do maksymalnej wysokości konstrukcji wynoszącej 12,0 m w pomieszczeniach zamkniętych i do wysokości

8,0 m na otwartej przestrzeni. Dotyczy to rusztowań jezdnych każdego typu i każdego producenta. Powyżej tych wysokości rusztowania muszą być kotwione.

Jedną z firm oferujących szeroki asortyment drabin i rusztowań jest firma FARAONE, mająca swoją siedzibę w Goleniowie w województwie zachodniopomorskim. FARAONE oferuje profesjonalne drabiny albuminowe do prac remontowo-budowlanych, które spełniają oczekiwania nawet najbardziej wymagających klientów. Drabiny tej firmy charakteryzują się wysoką jakością oraz solidnością i dlatego znajdują zastosowanie w różnego rodzaju pracach na wysokościach. Drabiny aluminiowe FARAONE zostały wyposażone w szereg elementów gwarantujących efektywność i bezpieczeństwo użytkowania. Drugą obszerną grupą produktów tej firmy są przejezdne rusztowania aluminiowe, wyjątkowo kompaktowe i lekkie. Są one wygodne i elastyczne w użytkowaniu, można je przystosować do specjalnych wymogów użytkownika z nieskończoną ilością konfiguracji montażu. Wszystkie drabiny i rusztowania wykonano zgodnie z najsurowszymi normami bezpieczeństwa i spełniają wymogi ujęte w normie EN131 i EN1004.