Koronki czy wiertła SDS-max?

Wielu specjalistów w dziedzinie narzędzi przeciwstawia koronki SDS-max wiertłom SDS-max, twierdząc przy tym, że wiercą szybciej i wydajniej. Zastanówmy się więc, czy mają rację.

Nikt rozsądny nie będzie kwestionował twierdzenia, że korony SDS-max wiercą szybciej i wydajniej niż wiertła pełne SDS-max. Np. według naszych doświadczeń koroną o średnicy 50 mm otwór o głębokości 50 mm w betonie B-25 przy użyciu młota udarowo-obrotowego klasy 8 kg można wywiercić w czasie 16,03 s. Gdy tymczasem używając wiertła SDS-max i wiercąc nim przy użyciu tego samego elektronarzędzia otwór o tej samej średnicy, zużyjemy na to aż 27,02 s. Różnica w wydajności

jest więc znaczna. Wynika ona z tego, że korony udarowo wycinają otwór po wąskim okręgu, a wiertła w zasadzie wybijają go, krusząc całe jego wnętrze.

 

Jednakże przeciwstawianie koron i wierteł SDS-max ma pewne ograniczenie, gdyż dostępne w handlu tych typów narzędzia tylko w niewielkim stopniu pokrywają się zakresami swoich średnic. Wiertła SDS-max zwykle występują średnicach od 12 do 52 mm, a korony – od 40 do 150 mm. A więc tylko wiertła o średnicach 40, 45 i 50 mm mają korony odpowiadające im w przybliżeniu wielkością. Może się też zdarzyć, że któryś z dostawców nie będzie oferował wiertła 50 mm, lecz 52 mm.

Stąd alternatywa – koronka SDS-max albo wiertło pełne SDS-max – w wypadku wielu dostawców sprowadza się do trzech wspomnianych średnic. W ich przypadku rozstrzygająca jest głębokość wykonywanych otworów. Jeżeli wiercimy na głębokość do 100 mm, należy wybrać koronę, jeśli zaś głębiej – wiertło, o ile oczywiście nie chcemy bawić się opróżnianiem korony z urobku.

ZOBACZ TAKŻE
guest
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments

STRUGANIE WĄSKICH BOKÓW ELEMENTÓW DREWNIANYCH

W kolejnym artykule o struganiu opowiemy o prawidłowych metodach obróbkich wąskich boków elementów drewnianych, np. desek.

Podczas strugania boków desek, które są wąskie, dochodzi do odchylania się strugarki od obrabianej powierzchni. Przyczyną tego jest za duża różnica pomiędzy szerokościami stopy elektronarzędzia i obrabianej powierzchni. Efektem tego są jej niepożądane kątowe sfazowania, które potem trzeba wyrównywać. Jak wiadomo, nie zawsze jest to możliwe ze względu na dopuszczalną dla danego elementu wielkość ubytków materiałowych.
Co więc należy zrobić, żeby zaradzić tej

sytuacji i wyeliminować nierównomierne kątowo struganie? Remedium na to jest bardzo proste – należy zwiększyć szerokość powierzchni struganej przez mocne umocowanie dodatkowego elementu drewnianego przy użyciu ścisków. Wyeliminuje to odchylanie się struga i zapewni jego równe prowadzenie, tj. równoległe do tej powierzchni. Trzeba przy tym zwrócić szczególną uwagę na to, żeby powierzchnie elementu dodatkowego i obrabianego były ustawione równo, tzn. aby utworzyły jedną płaszczyznę (zob. zamieszczony w artykule rysunek).


Jeśli obrabiamy drewno (szczególnie miękkie) w poprzek włókien, dochodzi często do ich wyrywania lub strzępienia w pobliżu krawędzi i na nich podczas wychodzenia strugiem z obrabianego elementu. Przyczyną tego jest za mały opór stawiany przez włókna podczas obróbki. Nie mają one bowiem oparcia w kolejnych włóknach.
Są dwa sposoby rozwiązania tego problemu. Pierwszy polega na struganiu 2-kierunkowym. Po prostu, gdy dochodzimy do krawędzi elementu, zatrzymujemy proces obróbki, aby zmienić jej kierunek. Następnie struganie zaczynamy od tej krawędzi przeciwległej w kierunku przeciwnym. Zatrzymujemy je w momencie dojścia do powierzchni już obrobionej (wystruganej). Możemy także rozpocząć struganie od podstrugania jednej krawędzi, następnie zmienić jego kierunek, zaczynając je ponownie od krawędzi przeciwległej. Ten sposób jest bardziej polecany, bo zapewnia łatwiejsze uzyskanie równej powierzchni. Pamiętajmy, że podczas tak prowadzonego strugania może jednak dojść do powstania pewnych nierówności spowodowanych wadami powierzchni obrabianej. Stąd ten sposób można zastosować w przypadku, gdy powierzchnia, którą mamy wystrugać, nie posiada dużych nierówności lub jest równa.
Drugi sposób jest bardziej uniwersalny, gdyż stosuje się zarówno do powierzchni równych, jak i z zagłębieniami. Polega on na znacznym zwiększeniu oporu obrabianych włókien. W tym celu stosujemy drewniany element oporowy, mocując go silnie do krawędzi struganej przy użyciu ścisków. Dzięki niemu nie musimy zmieniać kierunku strugania i możemy cały element obrobić w jednym przejściu struga. W następnej części naszych porad o struganiu opowiemy o struganiu ukośnym i o osprzęcie umożliwiających obróbkę grubościową strugarkami ręcznymi.

pins

 

 

ZOBACZ TAKŻE
guest
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments
copyright 2024 portalnarzedzi.pl | wykonanie monikawolinska.eu