Technika wykonywania spoin metodą MIG

Spawanie metodą MIG (Metal Inert Gas) polega na spawaniu elektrodą topliwą w postaci ciągłego gołego drutu w osłonie gazów obojętnych.

Przy spawaniu półautomatycznym elektrodą topliwą w osłonie gazów ochronnych metodą MIG ściegi układa się tak samo jak przy spawaniu elektrodą otuloną. Dla zapewnienia dobrej osłony gazowej (hel lub argon) odległość dyszy od jeziorka powinna wynosić nie więcej niż 10–15 mm. Zmniejszenie tej odległości powoduje szybsze zanieczyszczanie się dyszy odpryskami metalu. Zmniejsza się wówczas średnica dysz, a to powoduje zakłócenia w osłonie gazowej. Zbyt duża odległość dyszy od jeziorka ciekłego metalu powoduje zwiększenie wolnego wylotu

(odległość między dyszą prądową a materiałem spawanym), a to z kolei naraża spoinę na zbyt słabą osłonę gazową i powoduje jej porowatość. Łuk zasilany jest prądem stałym i elektroda podłączona jest do bieguna dodatniego. Tą metodą można spawać półautomatycznie lub automatycznie drutem o średnicy od 0,8 do 2,4 mm.

Wielkość natężenia prądu wynosi od 100 do 175 A na 1 mm średnicy elektrody. Praktycznie metodą MIG spawa się obecnie blachy powyżej 4 mm jednostronnie lub dwustronnie, ukosując na „V” lub „X”. Przy spawaniu dwustronnym można blach nie ukosować. Uchwyt należy prowadzić od strony lewej do prawej (dla osób praworęcznych, dla leworęcznych – odwrotnie), utrzymując go prawie prostopadle do powierzchni blach. Blachy o grubości do 4 mm w pozycji pionowej spawa się metodą z góry do dołu, natomiast powyżej 4 mm z dołu do góry. Spawanie w pozycji przymusowej należy dokonać łukiem krótkim, wykonując nieznaczne ruchy zakosowe od krawędzi do krawędzi blach. Spoiny pachwinowe w pozycji pionowej wykonuje się taką samą techniką jak spoiny czołowe blach grubych (zakosowo). Spoiny pachwinowe w pozycji nabocznej, jak i spoiny w pozycji naściennej wykonuje się ściegami prostymi i wąskimi, bez ruchów zakosowych. Spoiny punktowe mają zastosowanie przy montażu konstrukcji stalowych i w tym właśnie przypadku można zwiększyć natężenie prądu, celem wtopienia się w krótkim czasie w materiał poszycia blach aluminiowych. Spawanie metodą MIG jest w pełni docenioną i pod względem szybkości wykonania spoin znacznie korzystniejszą metodą niż metoda TIG. Wybór metody zależy od cech konstrukcji do spawania.

ZOBACZ TAKŻE
guest
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments

Obróbka przewodów za pomocą szczypiec ręcznych i mechanicznych

 

 

W artykule zajmiemy się alternatywnymi narzędziami służącymi do zakańczania końcówek odizolowanych przewodów, czyli – inaczej mówiąc – ich zaprasowywaniem ręcznym i mechanicznym.

 

 

Zanim opowiemy o ręcznym i automatycznym zagniataniu przewodów, kilka słów na temat akcesoriów stosowanych w końcowej obróbce przewodów. Są różnego rodzaju końcówki, tulejki i złącza, które są wykonane z metali lub ich stopów dobrze lub bardzo dobrze przewodzących prąd, znormalizowane lub standaryzowane przez ich producentów, a więc dostosowane do średnic przewodów i rodzajów połączeń stosowanych w instalacjach i

układach oraz urządzeniach elektrycznych. Najpopularniejsze z nich to końcówki nasuwane nieizolowane i izolowane, tulejki cienkościenne, końcówki nieizolowane i izolowane, nieizolowane końcówki kątowe i zarazem nasuwane, końcówki tulejkowe Twin do mocowania dwóch elastycznych przewodów, złącza typu F do kabli telewizyjno-satelitarnych, złącza wtykowe D-Sub; HD 20; HDE, złącza koncentryczne RG 58, 59, 62, 71, 223, końcówki kablowe okrągłe, złącza koncentryczne i instalacji telefonicznych w samochodach RG 58, 174, 188, 316, złącza modułowe, wtyki telefoniczne typu Western, nieekranowane wtyki typu Molex i ekranowane wtyki typu Stewart. Obecnie w dobie coraz większej popularności fotowoltaiki należy tu też wspomnieć o specjalnych złączach fotowoltaicznych: Helios H4 (Amphenol), okrągłych (HTS + Harting), typu Huber + Suhner, wtykowych ABS, MC 3 (Multi-Contact), MC 4 (Multi-Contact), typu Hirschmann, Tyco, gesis® solar PST 40 (Wieland). Zakańczanie kabli wymienionymi tu końcówkami polega na ich zaprasowywaniu na odizolowanych przewodach przy użyciu różnego rodzaju szczypiec wyposażonych w specjalne matryce zwane też praskami (fot. 1.).

 

Szczypce RENNSTEIG E-PEW 12 i Knipex 97 43 200 typu Crimp System oraz końcówki do zaprasowywania

W naszym artykule najpierw zajmiemy się mechanicznymi szczypcami RENNSTEIG E-PEW 12 (fot. 2.). Są to szczypce elektromechaniczne czerpiące energię z nowoczesnego akumulatora litowo-jonowego 12 V/1,5 lub 3 Ah i wyposażone we wskaźnik jego naładowania. Można stosować w nich ok. 1000 różnych matryc Knipex i RENNSTEIG (fot. 3.) oraz pozycjonery tych firm, co oznacza, że RENNSTEIG E-PEW 12 jest narzędziem bardzo uniwersalnym i że praktycznie obrobimy nim wszystkie końcówki kablowe. Jego szczęki są zaciskane równolegle (fot. 4a, 4b i 4c), uruchamia się je włącznikiem znajdującym się na górze urządzenia (fot. 5.). Napęd urządzenia ma funkcję szybkiego zatrzymania silnika, dzięki czemu zaprasowywanie przewodów odbywa się z odpowiednią, skalibrowaną siłą i nie dochodzi do niepotrzebnych strat energii akumulatora. Szczęki cofa się, wciskając przycisk znajdujący się w tyle urządzenia (fot. 6a i 6b). Przycisk ten służy także do resetowania urządzenia. Sama operacja zaprasowywania przebiega analogicznie jak w szczypcach ręcznych: złącze wraz z przewodem wkładamy w matrycę (fot. 7a), następnie uruchamiamy urządzenie, które je zaprasowuje (fot. 7b), a potem przyciskiem tylnym zwalniamy szczęki (fot. 7c) i wyjmujemy obrobiony przewód.

 

 

 Szczypce RENNSTEIG E-PEW 12                                                     Jedna z matryc w szczękach szczypiec RENNSTEIG E-PEW 12

 

Szczęki w RENNSTEIG E-PEW 12 są zaciskane równolegle

 

RENNSTEIG E-PEW 12 uruchamia włącznikiem znajdującym się na górze urządzenia

 Szczęki w RENNSTEIG E-PEW 12 cofa się, wciskając przycisk znajdujący się w tyle urządzenia

 

Odpowiednikiem ręcznym i pierwowzorem elektromechanicznych szczypiec RENNSTEIG E-PEW 12 są szczypce Knipex 97 43 200 typu

Crimp System (fot. 8.). Dzięki możliwości zagniatania wszystkich aktualnie stosowanych końcówek kablowych (ok. 1000) szczypce te pozwalają na realizację każdego zadania w zakresie mobilnego i stacjonarnego zagniatania, stanowiąc doskonałe narzędzie dla profesjonalnych użytkowników. Knipex 97 43 200 wyposażono w nowoczesny mechanizm zaprasowywania końcówek mający skalibrowaną siłę zaciskania, którego szczęki pracują równolegle (fot. 9a, 9b i 9c).

Szczypce Knipex 97 43 200 typu Crimp System

 

Szczęki Knipex 97 43 200 pracują równolegle

 

Szczypce mają tzw. podebranie, które ułatwia ich zaciskanie w pozycji maksymalnego rozwarcia rękojeści (fot. 10.). Czynność wymiany w nich matryc jest dziecinnie łatwa: w tym celu za pomocą klucza imbusowego należy odkręcić śruby mocujące, wyjąć niepotrzebne matryce, a następnie wsunąć te, których chcemy użyć, i zablokować je śrubami (fot. 11a, 11b, 11c i 11d). Operacja obróbki przewodów polega na włożeniu końcówki w matrycę, następnie umieszczamy przewód w końcówce i zaprasowujemy ją (fot. 12a, 12b, 12c, 12d i 12e). Szczypce 97 43 200 typu Crimp System oferują precyzyjne zagniatanie, takie jak szczypce mające matryce stałe (niewymienne). Mają blokadę pozwalającą na otwarcie szczęk tylko wtedy, gdy złącze zostało już zaciśnięte. Wykonano je ze stali elektrycznej chromowo-wanadowej o specjalnej jakości, hartowanej olejowo. Warto tu ponownie wspomnieć, że Knipex do szczypiec typu Crimp i mechanicznych RENNSTEIG E-PEW oferuje ponad 1000 matryc. W katalogu mamy przedstawione wymienione wyżej podstawowe matryce dostępne od ręki. Pozostałe trzeba zamawiać specjalnie. Omawiane szczypce ręczne i mechaniczne pozwalają na założenie pozycjonerów, np. konektorów, które służą do dokładnego ustawienia przewodu w matrycy.

 

 Szczypce Knipex 97 43 200 mają tzw. podebranie ułatwiające ich zaciskanie

Operacja wymiany matryc w Knipex 97 43 200

Operacja wymiany matryc w Knipex 97 43 200

Operacja zaprasowywania końcówki szczypcami Knipex 97 43 200

Operacja zaprasowywania końcówki szczypcami Knipex 97 43 200

Gdy porównamy użyteczność omawianych szczypiec Knipex 97 43 200 typu Crimp i mechanicznych RENNSTEIG E-PEW, to jest ona taka sama, gdyż za pomocą tych narzędzi wykonamy te same operacje obróbcze i do tego za pomocą tych samych matryc (fot. 13.). Jednakże szczypce mechaniczne lepiej sprawdzą się w przypadku, gdy musimy obrobić w krótkim czasie dużą liczbę kabli, gdyż radykalnie eliminują one zmęczenie rąk operatora i pozwalają pracować w stałym oraz szybkim tempie. Natomiast szczypce ręczne nadają się lepiej do wykonywania pojedynczych operacji lub niewielkiej ich

liczby, łatwiej je też transportować oraz zawsze są gotowe do pracy, gdyż nie trzeba dbać o to, aby akumulatory zasilające były naładowane (więcej informacji na www.agentools.pl).
 

W szczypcach Knipex 97 43 200 typu Crimp i mechanicznych RENNSTEIG E-PEW stosuje się te same matryce

ZOBACZ TAKŻE
guest
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments
copyright 2024 portalnarzedzi.pl | wykonanie monikawolinska.eu