Energooszczędne wiercenie w stali Wiertnica magnetyczna Makita HB500

Jak wiadomo, frezami trepanacyjnymi wierci się przeważnie w stalach konstrukcyjnych otwory przelotowe o średnicy od ok. 14 do 100 mm. Do swojego napędu nie potrzebują one silnika o bardzo dużej mocy, w przypadku wykonywania otworów o średnicy do 50 mm wystarcza im w zupełności energia użyteczna wynosząca 550-600 watów (format filmu: mp4).

Gdybyśmy chcieli wywiercić wiertłem pełnym otwór o średnicy 50 mm w stali konstrukcyjnej przy użyciu tradycyjnej ręcznej wiertarki, musiałaby ona dysponować mocą nominalną 1500 watów, czyli mocą użyteczną o wielkości 750-850 watów, gdyż sprawność elektronarzędzi wynosi 50-60%. Maszyna ta miałaby wagę ok. 7,5 kg, a więc trudno i niezręcznie byłoby nią pracować bez posługiwania się stojakiem wiertarskim. Tymczasem do wykonania takiego otworu wystarczy 550-600 watów mocy użytecznej, jeśli użyjemy do tego frezu trepanacyjnego. Narzędzia te przypominają korony wiertarskie i wycinają otwór po jego obwodzie, a nie drążą go, zamieniając obrabiany materiał na opiłki i wióry. Pracując nimi, nie musimy pokonywać oporu ścina, tak jak w przypadku wiertła krętego do metalu, na co idzie ok. 60% siły nacisku operatora. Stąd frezy te zaliczyć można do narzędzi energooszczędnych, a przy tym wydajnych. Średnio wiercą one 8 razy szybciej niż wiertła. Do ich napędu doskonale nadaje się wiertnica magnetyczna Makita HB500 o mocy nominalnej 1150 watów. Jej wrzeciono jest osadzone na łożyskach igiełkowych, aby zapewnić dużą centryczność wykonywanym otworom. Wiertarka umożliwia wiercenie frezami trepanacyjnymi o średnicy 12-50 mm. Urządzenie ma elektromagnes generujący pole magnetyczne o dużej gęstości. Jego siła przylegania wynosi 9000 N.

Na boku stojaka magnetycznego wiertnicy Makita HB500 zamontowano panel sterujący. Rozmieszczono na nim włącznik główny urządzenia i włączniki elektromagnesu oraz napędu wiertarskiego. Napęd wyposażono w przekładnię 2-biegową. Na pierwszym z nich mamy do dyspozycji 350 obr./min, a na drugim – 650/min. Oczywiście, dla bezpieczeństwa pracy bez włączenia zasilania, a potem uruchomienia elektromagnesu niemożliwe jest załączenie napędu wiertarskiego, czyli wiercenie. Dlatego najpierw załączamy włącznik główny, następnie magnes, a potem napęd. Panel sterujący zapewnia wygodną obsługę urządzenia, a wszystkie jego przyciski i ich funkcje są bardzo czytelne dla użytkownika. O prawidłowym działaniu informują nas trzy kolorowe lampki kontrolne – czerwona dla zasilania, żółta dla magnesu i zielona dła napędu wiertarskiego – znajdujące się na panelu sterowania, jak też sygnały dźwiękowe. W przypadku poprawnej kolejności włącznia wiertnicy po każdej czynności usłyszymy krótki sygnał dźwiękowy. W przypadku nieprawidłowej kolejności urządzenie wygeneruje ciągły dźwięk.

Napęd wiertarski zamocowany jest na sankach z mechanizmem umożłiwiającym wywieranie posuwu ręcznego. Wyposażono go w szybkie, beznarzędziowe mocowanie Quickhitch™ frezów trepanacyjnych typu Weldon 19 mm (5/8”). Aby założyć wiertło w oprawce Quickhitch™, należy przekręcić jej tuleję w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara i przytrzymać, a następnie włożyć chwyt narzędzia i zwolnić tuleję. Potem przekręcamy wiertło w oprawce tak, aby płaskie ścięcie znalazło się w mechanizmie blokującym. W celu zakończenia blokowania narzędzia, należy przekręcić tuleję do końca w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara. Gdy demontujemy wiertło, wystarczy obrócić tuleję w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara, a narzędzie zostanie autmatycznie wypchnięte na zewnątrz uchwytu Quickhitch™.

Wiertnica wyposażona jest w grawitacyjny system chłodzenia frezu. Chodziwo jest podawane ze zbiorniczka zamontowanego na obudowie stojaka magnetycznego za pomocą rurki do uchwytu frezu, a następnie spływa do części roboczej narzędzia i chłodzi jego ostrza oraz materiał skrawany. Zbiorniczek ma zaworek, którym po zakończeniu wiercenia zamykamy dopływ płynu do uchwytu wiertarskiego.

pins

Dane techniczne wiertnicy magnetycznej Makita HB500