Wyrzynarki (część I). Podstawowe zastosowania

Wyrzynarki to rodzaj ręcznych pilarek brzeszczotowych służących do cięcia kształtowego, podcinania i przycinania różnorodnych materiałów, głównie drewna i jego pochodnych. Stosowane są również do obróbki metali, materiałów wielowarstwowych, a nawet abrazyjnych.

O rodzaju zastosowań wyrzynarek decydują klasa maszyny i przeznaczenie dostępnych na rynku brzeszczotów. Rozróżnia się dwie podstawowe klasy tych maszyn: profesjonalne i amatorskie. Wyrzynarki profesjonalne przeznaczone są do intensywnego użycia w firmach produkcyjnych i usługowych, a amatorskie – do lżejszych prac, głównie w gospodarstwach albo warsztatach domowych.

Warto zwrócić tu uwagę, że za pomocą wyrzynarki ręcznie nie

da się wykonywać bardzo dokładnych cięć. W przybliżeniu precyzję cięcia ręcznego tą maszyną – w przypadku operatora bardzo wprawionego w pracy – można określić na ±1 mm. Nieco większą dokładność można osiągnąć, stosując takie przystawki jak szynę prowadzącą czy cyrkiel. Wyrzynarkami wykonuje się cięcia krzywoliniowe o różnych promieniach (to główne ich przeznaczenie), i prostoliniowe, najlepiej na krótkich odcinkach; a jeśli trzeba ciąć na długim i prostym odcinku, to przy użyciu prowadnicy równoległej (jeżeli to możliwe) lub specjalnej szyny prowadzącej. Elektronarzędziami tymi można wykonywać wysokiej jakości cięcia, ale żeby je uzyskać, należy używać odpowiednich brzeszczotów do obróbki danego materiału albo/i wkładki przeciwodpryskowej, a także stosować prawidłową częstotliwość ich suwów oraz wywierać odpowiedni posuw maszyną.