Małe przewodowe szlifierki kątowe (część IVa). Podstawowe zasady prawidłowej eksploatacji
Należy pamiętać, że szlifierka i stosowane w niej narzędzie robocze – ściernica tarczowa, tarcza diamentowa itd. – stanowią jedną funkcjonalną całość i ich jakość określa de facto zdolność do szlifowania lub cięcia oraz wydajność pracy.
Stąd podstawową regułą prawidłowej eksploatacji tych narzędzi jest stosowanie najwyższej jakości osprzętu i prawidłowy jego dobór. Jeśli chodzi o korundowe ściernice tarczowe, dobór ich nie jest trudny. Głównym kryterium jest wydajność, jakość cięcia i szlifowania jest tu mniej ważna. Wybierając je, należy kierować się zasadą ogólną mówiącą, że ściernice twarde stosuje się do bardziej miękkich materiałów, a miękkie do twardych, zaś te o
większych ziarnach – do zdzierania, a o mniejszych – do szlifowania średnio dokładnego. Narzędzia te mają dość dokładne oznaczenia podające ich przeznaczenie, dlatego przy doborze najlepiej kierować się zawartymi w nich informacjami, co znacznie ułatwia i upraszcza wybór, a jeśli mamy jakieś wątpliwości co do zastosowań profesjonalnych, zwróćmy się z zapytaniem do kompetentnego sprzedawcy lub doradcy technicznego producenta.
Prawidłowa praca małą szlifierką kątową korundowymi ściernicami tarczowymi polega na wykonywaniu nią ruchów w dół w kierunku do siebie. Pozwala to obserwować efekty szlifowania i natychmiast korygować siłę docisku oraz kąt pochylenia narzędzia. Szlifierkę należy przesuwać równomiernie, bez wywierania nadmiernego nacisku. Zbyt silny docisk powoduje zmniejszenie prędkości obrotowej tarczy i dużo szybsze jej zużycie. Wskaźnikiem prawidłowej siły docisku jest dźwięk, jaki wydaje tarcza podczas pracy. Dobry szlifierz potrafi automatycznie korygować ruchy rąk zgodnie z dźwiękiem szlifowania. Podczas szlifowania i cięcia trzeba pamiętać o zachowaniu optymalnej powierzchni styku części roboczej ściernicy z materiałem. Przyjmuje się, że kąt przyłożenia tarczy do materiału podczas szlifowania powinien wynosić ok. 15–35°. W przypadku gdy operacja wymaga bardziej „płaskiej” obróbki, należy co pewien czas przeszlifować ściernicę, aby zapewnić jej prawidłowy styk z obrabianym materiałem.
Nie ma tu jednak szczegółowych zaleceń i decyduje doświadczenie oraz wyczucie zawodowe operatora szlifierki. Mała skuteczność szlifowania lub szybkość cięcia może wskazywać, że tarcza nazbyt szeroko wchodzi w materiał. W wypadku kiedy materiał do przecięcia jest zbyt gruby lub za twardy dla danej tarczy, należy stosować metodę kilkukrotnego przejścia narzędzia ze wzrastającą głębokością usuwania naddatków.
Jeśli wykonujemy dokładne cięcie elementów metalowych małymi szlifierkami kątowymi, należy je zamontować w specjalnym stojaku, który umożliwia pracę stacjonarną tymi maszynami. Jest on także wyposażony w imadło przeznaczone do mocowania i unieruchomienia obrabianych przedmiotów. Stojak jest szczególnie użyteczny wtedy, kiedy wykonujemy seryjne cięcie jednakowych elementów, szczególnie ukośne. Tego typu akcesoria do małych szlifierek kątowych umożliwiają regulację kąta cięcia w zakresie 0-45°.
