Każda duża szlifierka ma kątową przekładnię zębatą służącą do zmniejszenia obrotów silnika z ok. 25.000-30.000 min-1 do maksymalnie 8500 min-1 (szlifierki kątowe na tarcze o średnicy 180 mm) lub 6600 min-1 (o średnicy 230 mm) i do transmisji ich do wrzeciona, na którym montuje się ściernice i tarcze do cięcia.

 

Bardzo istotne w konstrukcji dużych szlifierek kątowych są łożyska. Służą one do mocowania elementów obracających się, a więc wirnika silnika i wrzeciona. Wykorzystuje się do tego celu łożyska kulkowe. Ich mocne osadzenie jest niezwykle ważne z punktu widzenia precyzji i stabilności pracy mechanizmów tych maszyn, a także trwałości. Profesjonalne duże szlifierki

kątowe charakteryzują się bardzo pewnym osadzeniem łożysk, a zatem i części mechanicznych.

 

Obecnie wrzeciona wszystkich elektrycznych szlifierek kątowych, bez względu na ich wielkość, są znormalizowane, a mianowicie mają gwint M14. Narzędzia mocuje się na nich za pomocą specjalnych kołnierzy, zwanych także podkładką i nakrętką. Obecnie używa się dwóch rodzajów nakrętek: albo klasycznej, czyli dokręcanej kluczem, albo tzw. szybkomocującej, którą można do- lub odkręcić ręcznie. Stosowany system mocowania umożliwia w szlifierkach użycie tarcz lub innych narzędzi mających okrągły otwór mocujący o średnicy 22,22 mm (tzw. średnica wewnętrzna ściernic tarczowych) lub wykorzystujących do tego np. wewnętrzny gwint M14. Obecnie są dostępne nakrętki szybkomocujące, które luzuje się bezwładnościowo przez zatrzymanie tarczy zaraz po wyłączeniu maszyny przy użyciu blokady wrzeciona. Niewątpliwie ułatwiają one zmianę tarcz, ale przy tym przyspieszają zużycie koła przekładni i bolca blokady wrzeciona.

W celu umożliwienia pewnego mocowania narzędzi, co jest niezmiernie ważne z punktu widzenia bezpieczeństwa pracy, wszystkie szlifierki mają wspomnianą blokadę wrzeciona. Jak nazwa wskazuje, służy ona do unieruchomienia wrzeciona i przez to pozwala na mocne dokręcenie ściernicy. Blokada to prosty w konstrukcji mechanizm składający się z trzpienia i sprężynki. Trzpień służy do blokowania koła przekładni, w tym celu naciska się go ręką, a sprężynka – do samoczynnego podnoszenia go i odblokowania, inaczej szlifierka nie mogłaby pracować.

Do dołu przekładni w szlifierkach montuje się osłonę tarcz. Jest ona zawsze metalowa i ma średnicę dostosowaną do wielkości tarcz stosowanych w maszynie oraz regulację położenia, która de facto sprowadza się do jej obracania i blokowania wybranej przez nas pozycji kątowej. Obecnie w szlifierkach wykorzystuje się osłony (1) z regulacją narzędziową (w zależności od łba zastosowanej śruby, służy do tego przeważnie wkrętak lub klucz nimbusowy), lub z regulacją beznarzędziową (różnego typu proste mechanizmy blokujące obsługiwane ręcznie). Osłona jest bardzo ważną częścią szlifierki z punktu widzenia bezpieczeństwa pracy, ponieważ umożliwia skierowanie pyłów i iskier w kierunku od operatora. W wielu maszynach stosuje się osłony mocowane do głowicy ze specjalnym kołnierzem z systemem zapadek, które uniemożliwiają obrócenie się jej w momencie rozerwania tarczy. Takie mocowanie zabezpiecza operatora przed zranieniem i wymagane jest prawem unijnym.

pins, współpraca: Dariusz Świnarski